نتایج یک بررسی در فاصله زمانی ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ نشان میدهد ۶۰ درصد دانشجویان دکتری علوم پایه و مهندسی کشورهای مختلف جهان که در سال ۲۰۰۴ موفق به اخذ درجه دکتری از دانشگاههای آمریکا شده بودند طبق آمار سال ۲۰۰۹، در این کشور ماندگار شدهاند.
به گزارش دیدهبان علم ایران، در چهل و پنجمین جلسه کمیسیون نخبگان و آیندهنگاری علم و نوآوری شورای عالی انقلاب فرهنگی علل ماندگاری فارغ التحصیلان در آمریکا بررسی شد.
گزارش مهاجرت تحصیلی دانشجویی در جهان با هدف بررسی میزان ماندگاری و رسوب دانشجویان مهاجر در کشور آمریکا پس از فارغ التحصیلی توسط دکتر سیدی، رییس کارگروه نخبگان کمیسیون ارائه شد.
در ابتدای این گزارش ضمن ارائه آماری از تعداد دانشجویان دکتری شاغل به تحصیل رشتههای زیر علوم پایه و مهندسی در آمریکا از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۹، این نکته نیز مورد اشاره قرار گرفت که تعداد ویزاهای موقت و تعداد کل دانشجویان خارجی در این بازه زمانی روند افزایشی داشته و یکی از علل این افزایش تعداد کم دانشجوی دکترای آمریکایی در حوزه علوم پایه و مهندسی و نیاز به جذب دانشجو بهویژه در این حوزه است.
بر اساس این گزارش درصد اقامت موقت دانشجویان دکترا در حوزه علوم و مهندسی در آمریکا که دکترای خود را در سال ۲۰۰۴ دریافت کردهاند، در بازه زمانی سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ به تفکیک کشورها در آسیای شرقی، اقیانوسیه، اروپای شرقی، قاره آمریکا و کشورهای آسیای غربی ارائه شد.
در ادامه جلسه و در جمعبندی نهایی این گزارش عنوان شد که از ۹ هزار و ۴۳۹ دانشجوی دکتری در حوزه علوم پایه و مهندسی از کشورهای مختلف دنیا که در سال ۲۰۰۴ موفق به اخذ درجه دکتری از دانشگاههای آمریکا شدهاند، ۶۲ درصد آنها در سال ۲۰۰۹ در آمریکا مقیم بودهاند.
همچنین اعلام شد که کشور آمریکا با سیاستگذاری کلان و برنامهریزی مدون درصدد افزایش نیروی تحصیل کرده و مورد نیاز خود بهویژه در حوزه علوم پایه و مهندسی است و همچنین وجود بازار کار، درآمد بالا، تنوع آب و هوایی، تنوع شرایط اجتماعی و … از دیگر عوامل ایجاد انگیزه ماندگاری در فارغ التحصیلان دکترا در آمریکا است.
در ادامه اعضای کمیسیون به بیان نظرات خود پرداختند که اهم آن شامل لزوم توجه به سیاستهای کلان کشورهای مطرح و موفق در جذب سرمایه انسانی، ایجاد بانک اطلاعاتی و ایجاد یک مرکز برای رصد آمار دانشجویان و فارغ التحصیلان ایرانی خارج کشور، رعایت استانداردهای بین المللی در نظام آموزش عالی و وجود سیستمهای نظارت و ارزیابی به منظور ارتقای کیفیت دانشگاههاست.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند