به گزارش خبرنگار دیده بان علم ایران در خبری که دانشگاه تبریز از این «موفقیت بی سابقه در ایران» منتشر کرده به نقل از دکتر سید حسین جارالمسجد، عضو هیأت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز و یکی از مخترعان این دستگاه آمده است: یکی از مشکلاتی که با استفاده از وسایل و ابزار موجود، در زمینه تحقیقات بر روی سوختگی های پوستی وجود دارد، عدم امکان ایجاد سوختگی های آزمایشگاهی با درجه و عمق یکسان در حیوانات است و هدف از این اختراع که با همکاری مهندس سید ابوالفضل صفوی خلخال صورت گرفته، ایجاد وسیله ای برای القای سوختگی های با درجه و عمق یکسان با استفاده از دما، زمان و فشار کنترل شده است.
وی با بیان اینکه با استفاده از این اختراع، امکان ایجاد سوختگی های آزمایشگاهی با درجه و عمق یکسان جهت انجام تحقیقات با استفاده از دما، زمان و فشار کنترل شده در تعداد نامحدودی از حیوانات آزمایشگاهی با گونه ها و اندازه های متفاوت ممکن می شود گفت: این اختراع امکان تحقیقات گسترده در زمینه سوختگی و درمان های مرتبط با آن را برای محققان فراهم می کند.
دانشیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز که سابقه عضویت در کمیته اخلاق در پژوهش های زیستی دانشگاه تبریز و دانشگاه علوم پزشکی تبریز را نیز دارد با تشریح بخش های مختلف این دستگاه افزود: قسمت اصلی دستگاه شامل یک هیتر الکتریکی بوده که حرارت دلخواه برای القای سوختگی های جلدی با درجه و عمق یکسان را در حیوانات آزمایشگاهی تولید می کند که گرمای تولیدی آن توسط یک میکروکنترلر و یک سنسور دمایی متصل به هیتر تحت کنترل قرار می گیرد.
وی افزود: بدنه آلومینیومی که این هیتر در داخل آن قرار گرفته، یک قالب آلومینیومی متصل به خود را تا رسیدن به دمای مطلوب اپراتور گرم می کند. همچنین اهرم جابجاکننده هیتر و قالب آلومینیومی دارای دو سنسور جداگانه جهت کنترل زمان و کنترل فشار وارد شده توسط قالب آلومینیومی به پوست حیوان مورد آزمایش می باشند.
دکتر جارالمسجد با اشاره به کاربردهای این دستگاه اضافه کرد: بهره برداری از این دستگاه که مورد استقبال مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی هم قرار گرفته امکان تحقیقات منسجم در درمان سوختگی های پوستی را فراهم می آورد.
به گزارش دیده بان علم ایران، امروزه روز به روز بر طرفداران این نظریه افزوده می شود که دانشجویان می توانند با استفاده از فناوری مدرن با احترام به آزادی و حق زندگی حیوانات و قدر دانی از نقش آن ها در چرخه طبیعت، به همان میزان روش های مرسوم و یا حتی با کیفیت بالاتر، آموزش ببینند.
با وجود تکنولوژی پیشرفته و روش های نوینی که امروزه در اکثر مراکز آموزشی و تحقیقاتی جهان استفاده می شوند، نیازی به کشتن یا آسیب زدن و تحمیل رنج و درد به حیوانات، در هیچ کلاس آناتومی، جراحی، فیزیولوژی، فارماکولوژی و …. وجود ندارد. در مقالات متعدد علمی اثبات شده که روشهای مدرن آموزشی، کیفیت بالاتری داشته و از نظر اقتصادی نیز بسیار با صرفه‌تر می باشند.
آزار و کشتن حیوان، تاثیر بسیار منفی روی ذهن و روان دانش آموز و دانشجو داشته و به او درس بی رحمی و مجاز بودن کشتار و بی ارزش بودن جان حیوانات را می دهد و اخلاقیات و وجدان سالم نیز حکم می کند که از روش های جایگزین استفاده بشود.
به نظر من، اختراع مسخره و تهوع آوری است و قربانی آن، باز هم مثل همیشه، حیوانات هستند…نمی دونم واقعاً چه قدر ضرورت داشته این مثلاً اختراع؟…من بودم اسمشو می ذاشتم دستگاه شکنجه و اعتراف گیری از حیوانات…وای…متأسفم…کاش به جای وقت گذاشتن برای این کارهایی که هیچ گرهی را باز نمی کن، دنبال اختراعات بشردوستانه و انسانی می بودیم…این مشکل را حل کنیم و یک بسته پیشنهادی بدیم و راهی پیدا کنیم تا این همه کشتار نباشد در مورد سگ ها…فکرمان را روی این بگذاریم که چه گونه جلوی کشتار حیوانات را در جاده ها بگیریم…این روباه هایی که هر روز در جاده له می شوند…و خیلی کارهای دیگه…این آقای مخترع فکر نمی کنم با این اختراع عجیبشان، خوشحالی درونی داشته باشند…مطرح خواهید شد البته و یک عده به به چه چه خواهند گفت و در رتبه استادی و تدریس و …هم تأثیرگذار است اما به چه قیمتی؟!به لطف دانشمندان و نخبگان شهرمون دیگه نیازی نیست موش هارو آتیش بزنن….کافیه خیلی محترمانه بذارن زیر این اختراع شگرف تا با دستگاه بسوزونن…