محققان ایرانی با طراحی یک نشانگر زیستی پلاسمایی –خونی در تلاش هستند تا به شناسایی سریع بیماری آلزایمر در افراد مستعد کمک کنند.
به گزارش دیده‌بان علم ایران محمد خلج کندری ، مجری این طرح تحقیقاتی که با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری در حال انجام است اظهار کرد: هدف اصلی از این پروژه ارزیابی پتانسیل «آر ان ای» های بلند غیر کندکننده دخیل در آلزایمر به عنوان نشانگرهای زیستی پلاسمایی-خونی در بیماری آلزایمر است تا بتوان با آشکارسازی تغییرات مقدار آنها در خون برای تشخیص زود هنگام بیماری از آن بهره برد.
با توجه به اینکه تغییرات در بیان ژنها در مغز، حدود ۲۰ سال قبل از بروز علائم بیماری شروع می شود بنابراین می توان آن تغییرات را قبل از بروز بیماری شناسایی کرد؛ البته به شرطی کهآر‌ان‌ای مورد بحث از سلولهای مغزی آزاد شده و به حد کافی در خون وجود داشته باشند.
خلج کندری، با اشاره به این که تحقیقاتی به این شکل در مورد آلزایمر در دنیا انجام نشده است عنوان کرد: تحقیقات مشابهی در مورد سرطان وجود دارد و با توجه به این موضوع اساس این طرح پایه‌ریزی شد. چون تحقیقات اخیر نشان می دهند که سلولها ذراتی به نام اگزوزوم از خود به مایعات بین سلولی و نهایتا خون آزاد می کنند که حاوی مولکولهای زیستی نماینده تغییرات اتفاق افتاده در بافت و سلول منشاء می باشند. اتمام این طرح در صورت موفقیت به شناسایی زود هنگام بیماری در افراد مستعد کمک زیادی می کند تا با بررسی پلاسمای افراد و دادن آگاهی های لازم مانع بیماری یا تاخیر در ایجاد آن شد.
خلج کندری ادامه داد: در حال حاضر درمان های موجود برای این بیماری کارساز نیستند و دارویی که تجویز می‌شود روند از بین رفتن سلولها را کند یا در مقطعی حافظه را تقویت می‌کند زیرا وقتی علائم بیماری ظاهر می شود تغییرات زیادی در مغز بر اثر بیماری ایجاد شده که تقریبا غیر قابل بازگشت هستند.
عضو هیات علمی دانشگاه تبریز با اشاره به اینکه علت اصلی بروز بیماری هنوز مشخص نیست گفت: از نظر پاتولوژی برای محققان این بیماری شناخته شده است. محققان در دنیا چند دهه است که در حال تحقیق روی بیماری هستند و کشفیات زیادی نیز در این زمینه شده؛ اما چون آلزایمر بیماری پیچیده ای است هنوز درمان قطعی برای آن پیدا نشده است.
وی همچنین اظهار کرد: بیماری آلزایمر در دو دسته زود هنگام و دیر هنگام قرار می گیرد، مبتلایان به نوع زود هنگام افرادی هستند که دچار جهش در ژن های اصلی شده اند و در سنین زیر ۴۵ سال مبتلا می شوند؛ البته درصد کمتر از ۵ درصد از بیماران شامل این گروه هستند. مبتلایان دیرهنگام نیز در سنین بالای ۶۵ علائم بیماری را نشان می دهند.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند