تاتوی موقت جدید محققان دانشگاه رایس میتواند در آیندهای نزدیک به کنترل بیماریهای خودایمن مزمن مانند اماس کمک کند.
به گزارش دیدهبان علم ایران معمولا بیماریهای خودایمنی با داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی بدن مانند لنفوسیت تی، لنفوسیت بی و ماکروفاژها درمان میشوند. زمانی که سیستم ایمنی تا حد زیادی به خطر بیفتد، احتمال ابتلا به عفونت و همچنین گسترش سرطان افزایش مییابد.
اگرچه آنتی اکسیدانها به درمان این بیماریها کمک میکنند، اما انواع بدست آمده با رژیم غذایی برای این کار کافی نیستند. نانوذرات کربنی آنتیاکسیدان با قابلیت مهار گونههای اکسیژن واکنشپذیر نسبت به آنتیاکسیدانهای درونزا و رژیمی موثرتر هستند. علاوه بر آن، نانوذرات کربنی به سلولهای ایمنی خاصی تمایل داشته و محققان از این خصیصه برای تولید یک درمان مبتنی بر آنتیبادی برای بیماری های خود ایمنی خاص استفاده کردهاند.
آنها نانوذرات کربنی را به ماده غیرسمی پلیاتیلن گلیکول متصل کردند که پس از قرار گرفتن در زیر پوست، یک لکه تیره را ایجاد کرد اما طی یک هفته با ورود تدریجی به سیستم گردش خون از بین رفت.
این نانوذرات به محض ورود به گردش خون توسط سلولهای لنفوسیت تی که عامل ایجاد بیماریهایی مانند اماس است، درونیسازی میشوند. تشکیل این سوپراکسید به نمایش فعال شدن سلولهای تی میپردازد. در نهایت، پلیاتیلن گلیکول موجود در سیستم، ماده سوپراکسید را خنثی کرده و آن را بدون از بین بردنشان فعال میکند.
از آنجایی که این فرآیند تنها بین سلولهای تی و نانوذرات کربنی صورت میگیرد، سایر سلولهای ایمنی بیتاثیر باقیمانده و از این رو سیستم ایمنی بدن سالم و دستنخورده باقی میماند. این ذرات حل شدنی پیش از این بر روی موشها آزمایش شده بودند و هیچ عارضه جانبی را نمایش ندادند.
جزئیات این مطالعه در مجله Scientific Reports انتشار یافته است.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند