ستاره شناسان موفق به شناسایی شواهدی از یک مغنااختر (مگنتار) شده اند که بسیار آهسته تر از کندترین نوع شناخته شده این اجرام یعنی هر ۱۰ ثانیه یک بار گردش می کند.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، مغنااختر ۱E 1613 که در مرکز بقایای ابرنواختر RCW 103 در فاصله ۹ هزار سال نوری از زمین قرار دارد، هر ۲۴ هزار ثانیه یا ۶٫۶۷ ساعت یکبار گردش می کند.
مغنااختر یا ستاره مغناطیسی نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد.این اجسام از قویترین میدان های مغناطیسی جهان برخوردارند که چندین تریلیون برابر بیشتر از مقادیر مشاهده شده در خورشید است.
در ماه ژوئن، یک ابزار تلسکوپ سوئیفت ناسا موفق به ثبت انفجار کوتاهی از پرتوی ایکس از این مغنااختر شد. این کشف توجه ستاره شناسان را به خود جلب کرد زیرا این منبع به نمایش نوسانات شدید و بسیار سریع در مقیاس زمانی میلی ثانیه می پرداخت که مشابه مغنااخترهای شناخته شده دیگر بود.
تیمی از ستاره شناسان به رهبری دانشگاه آمستردام از رصدخانه چاندرای ناسا و آرایه تلسکوپ NuSTAR برای رصدهای بیشتر استفاده کرده و طی جزئیاتی که در مجله Astrophysical منتشر شده، دریافتند که ۱E 1613 از ویژگیهای یک مغنااختر برخوردار بوده و سی امین نمونه شناخته شده تاکنون است.
انتظار می رود که یک ستاره نوترونی پس از تولد در یک انفجار ابرنواختر با سرعت بسیار زیادی گردش کند و سپس با از دست دادن انرژی، سرعت خود را از دست بدهد اما محققان برآورد کرده اند که مغنااختر موجود در RCW 103 حدود ۲۰۰۰ سال داشته باشد که برای آهسته شدن سرعت آن تا ۲۴ هزار ثانیه کافی نیست.
یک ایده محققان این است که بقایای ستاره منفجر شده در یک میدان مغناطیسی در اطراف ستاره نوترونی افتاده و باعث آهسته شدن سرعت آن شده است. البته تحقیقات بیشتر برای بررسی این ایده ادامه دارد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند