بهبود عملکرد هارددیسک‌ها با دستاورد محققان دانشگاه تبریز
کد خبر:546
چهارشنبه، ۵ خرداد، ۱۳۹۵ | 09:40
محقق دانشگاه تبریز نانوذرات مغناطیسی با استفاده از روشی سریع و کم‌هزینه، کامپوزیتی را در مقیاس آزمایشگاهی سنتز کرده است که کارایی مغناطیسی بالایی از خود به نمایش می‌گذارد و بهبود عملکرد هارددیسک و حافظه سیستم‌ها را به دنبال دارد.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، نانوذره، ماده‌ای با اندازه حدود ۱ تا ۱۰۰ نانومتر است. نانوذرات علاوه بر نوع فلزی، عایق‌ها و نیمه‌هادی‌ها، نانوذرات ترکیبی نظیر ساختارهای هسته- پوسته را نیز در بر می‌گیرند که به نانوذرات کامپوزیتی موسوم‌اند. نانوذرات می‌تواند اشکال مختلفی از جمله نانولوله، نانوکره و نانوخوشه داشته باشند. نانوذرات با مقاصد گوناگونی سنتز شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از گروه‌های پرکاربرد نانوذرات، نانوذرت مغناطیسی است. این نانوذرات امروزه کاربردهای بسیاری یافته‌اند. یکی از زمینه‌های مهم کاربرد نانوذرات مغناطیسی، استفاده از آنها به‌عنوان حامل دارو در فرایند دارورسانی هدفمند است. همچنین ابزارهای ذخیره‌سازی اطلاعات نیز از نانوذرات مغناطیسی بهره می‌برند.
دکتر باقر اصلی بیکی، مجری طرح، در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح گفت: «هدف کلی این پژوهش سنتز تک اندازه نانوذرات مغناطیسی کامپوزیتی و مطالعه‌ی برهم‌کنش‌های مغناطیسی این نانوذرات و اثرات متقابل آنها بر عملکرد این نانوذرات بوده است.»
این محققد درباره مزایای روش مورد استفاده در تولید نانوذرات مغناطیسی افزود: «روش استفاده شده جهت تولید نانوذرات در این طرح، نانوذراتی با یکنواختی ابعاد بسیار بالایی را در زمانی کوتاه تولید می‌کند. به‌علاوه نانوذرات کامپوزیتی تولید شده از کارایی بالایی در ابزارهای ذخیره‌سازی اطلاعات برخوردارند.»
بر اساس این گزارش، نانوذرات مغناطیسی تولید شده در این طرح نانوذرات دوجزئی متشکل از کبالت و فریت کبالت بوده است. بدین منظور، از نمک‌های فلزی کبالت و آهن و اسیدسیتریک به‌عنوان مواد اولیه‌ی تولید نانوذره استفاده شده است. این نمک‌ها در حضور اسیدسیتریک توسط تجزیه‌ی گرمایی، نانوذرات مذکور را تولید می‌کنند. نانوذرات تولید شده در این طرح تقریباً در اندازه‌های یکسانی بوده‌اند که یک پارامتر مهم در تولید نانوذرات محسوب می‌شود. همچنین مواد اولیه مورد استفاده نیز موادی ساده هستند.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر باقر اصلی بیکی – عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز- است. نتایج این کار در مجله‌ی Ceramics International (جلد ۴۲، سال ۲۰۱۶، صفحات ۶۴۱۳ تا ۶۴۲۱) به چاپ رسیده است.
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند