محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین موفق به طراحی، ساخت و نصب آب‌شیرین‌کن های حرارتی با کمترین مصرف انرژی و حداقل حجم پساب شدند.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، رامین کوهی کمالی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اعلام این خبر گفت: باتوجه‌به بحران کم‌آبی در ایران و نیاز مبرم به تأمین آب شیرین پایدار، استفاده از فناوری‌های نوین آب‌شیرین‌کن با کمترین مصرف انرژی و بهره‌گیری از انرژی‌های مازاد واحدهای صنعتی، به‌عنوان راه‌حلی کارآمد مطرح است.
وی با تأکید بر لزوم کاهش مصرف انرژی در فرآیند شیرین‌سازی آب، اظهار داشت: آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی طراحی‌شده توسط محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با بهره‌گیری از انرژی‌های مازاد و کم ارزش (مانند حرارت تلف‌شده در پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها) صنایع، قادر هستند بدون فشار اضافی بر شبکه انرژی کشور، آب شیرین مورد نیاز را با کمترین میزان انتشار گازهای گلخانه ای تأمین کنند.
کوهی کمالی خاطرنشان کرد: این فناوری نه‌تنها برای مناطق ساحلی، بلکه برای صنایع درون سرزمینی که دارای انرژی مازاد (حرارتی، برقی یا خورشیدی) هستند نیز قابل اجرا است.
رئیس پژوهشکده علوم و فناوری زیردریا دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان این که مهم‌ترین چالش استفاده از آب‌شیرین‌کن‌های رایج، تولید پساب شور و آلاینده‌های ناشی از آن است، تصریح کرد: دانش فنی توسعه داده شده توسط این تیم تحقیقاتی قادر است علاوه بر بهره‌گیری از انرژی مازاد صنایع، از فناوری Zero Liquid Discharge (ZLD) برای کاهش قابل توجه پساب استفاده کند.
وی ادامه داد: این گروه تحقیقاتی موفق شده‌اند تا با توسعه سیستم‌های ZLD، حجم پساب را به حداقل ممکن و کمتراز ۵ درصد آب ورودی برسانند و حتی مواد معدنی ارزشمند موجود در پساب را بازیابی کنند که بدین ترتیب نه‌تنها از آلودگی دریاها و خاک جلوگیری می‌کند، بلکه به اقتصاد چرخشی کمک شایانی می‌کند.
کوهی کمالی ادامه داد: این سیستم‌ها به‌ویژه در مناطق جنوبی و فلات مرکزی ایران که با کمبود آب شیرین مواجه هستند، می‌توانند تحولی اساسی ایجاد کنند.
وی با اشاره به سوابق اجرایی پروژه‌های صنعتی این تیم تحقیقاتی، افزود: تاکنون ۲۴ دستگاه آب‌شیرین‌کن صنعتی برای مناطق جنوبی ایران، از جمله فازهای مختلف در عسلویه و جزایر مهمی مانند خارک، سیری، لاوان، کیش و قشم طراحی و اجرا شده است. این تجربیات نشان می‌دهد که با استفاده از فناوری‌های بومی، می‌توان نیاز آبی صنایع و جوامع محلی را به‌صورت پایدار برطرف کرد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند