محققان پژوهشگاه رویان در همکاری با پژوهشگرانی از فرانسه و آلمان در تحقیقی، اپیدمیولوژی اثر عوامل مختلف مثل سن، شاخص توده بدنی، فصل و موقعیت جغرافیایی بر قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم مردان نابارور را بررسی کردند.
به گزارش دیده بان علم ایران، اگرچه محققان معتقد هستند که یکپارچگی DNA اسپرم برای لقاح موفق، رشد جنین و کیفیت زندگی فرزندان بسیار مهم است، اما این معیار به ندرت در طول بالین مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
در مطالعه‌ای که به تازگی در پژوهشگاه رویان انجام شده است، پژوهشگران شاخص قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم را در هزار و ۱۹۱ نمونه اسپرم بررسی و آن‌ها را بر اساس سن بیمار، شاخص توده بدنی، فصل جمع آوری اسپرم، موقعیت جغرافیایی، سابقه پزشکی و رفتارهای اعتیادآور ارزیابی کردند. این مطالعه با همکاری پژوهشگرانی از فرانسه و آلمان صورت گرفت و نتایج به دست آمده از آن در خرداد ماه سال جاری در نشریه بین المللی Andrology منتشر شد.
نتایج این تحقیقات نشان داد که سن عاملی است که به شدت با شاخص قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم مرتبط است و بین سنین ۱۹ تا ۵۹ سال، این شاخص هر سال به طور متوسط ۲ درصد افزایش می‌یابد.
جالب توجه است که از دیدگاه اپیدمیولوژی، فصل گرم (بهار/تابستان) با افزایش شاخص قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم، احتمالاً به دلیل اثر مضر دما بر کیفیت اسپرم، مرتبط است. همچنین برخی از بیماری‌های عصبی مانند صرع با کاهش یکپارچگی DNA اسپرم همراه هستند که می‌تواند مربوط به اثرات درمان‌های مرتبط باشد. برخلاف انتظار، مشاهده شد که شاخص قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم در بیماران روستایی بیشتر از شهری است و به نظر می‌رسد که شاخص توده بدن با شاخص قطعه قطعه شدن DNA مرتبط نیست.
انتهای پیام