جهان برای پوشش همگانی سلامت، با کمبود بیش از ۴۳ میلیون مراقب بهداشتی از جمله ۳۰٫۶ میلیون پرستار و ماما و ۶٫۴ میلیون پزشک روبه روست.
به گزارش دیده بان علم ایران بر اساس مطالعه جدید موسسه سنجش و ارزیابی سلامت (IHME) دانشگاه واشنگتن که نتایج آن در مجله « لنست» منتشر شده، بیشترین شکاف در زمینه کارکنان بهداشتی در بین کشورهای جنوب صحرای آفریقا، جنوب آسیا ، شمال آفریقا و خاورمیانه مشاهده می شود.
دکتر رافائل لوزانو، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر «سیستم‌های سلامت» IHME، گفت: « مطالعه حاضر، جامع‌ترین برآوردها از نیروی کار مراقبت‌های بهداشتی در سراسر جهان را ارائه می کند. کارکنان مراقبت های بهداشتی برای عملکرد موثر سیستم های مراقبت بهداشتی ضروری هستند و بسیار مهم است که این داده ها در دسترس باشد تا کشورها بتوانند تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و برای آینده برنامه ریزی بهتری کنند.»
محققان در این مطالعه، کمبود کارکنان بهداشتی را در چهار گروه بررسی کردند: پزشکان، پرستاران و ماماها، پرسنل دندانپزشکی و پرسنل داروسازی.
محققان در سال ۲۰۱۹، تخمین زدند که بیش از ۱۳۰ کشور با کمبود پزشک و بیش از ۱۵۰ کشور با کمبود پرستار و ماما مواجه هستند.
پژوهشگران، هنگامی که سطوح فعلی کارکنان مراقبت های بهداشتی را با حداقل سطوح مورد نیاز برای دستیابی به نمره هدف در شاخص پوشش خدمات موثر پوشش سلامت همگانی (UHC) مقایسه کردند، کمبود بیش از ۴۳ میلیون پرسنل مراقبت های بهداشتی از جمله ۳۰٫۶ میلیون پرستار و ماما و ۶٫۴ میلیون پزشک را برآورد کردند.
دکتر آنی هاکنستاد، استادیار «علوم شاخصهای سلامت» موسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن و نویسنده اصلی مقاله گفت: “ما دریافتیم که تراکم کارکنان مراقبت های بهداشتی به شدت با سطح توسعه اجتماعی و اقتصادی یک کشور مرتبط است. راهبردها و رویکردهای متفاوتی وجود دارد که ممکن است به رفع کمبود کارکنان بهداشتی کمک کند و این سیاستها باید با شرایط ویژه هر کشور تنظیم شوند.
وی اظهار امیدواری کرد که برآوردهای ارائه شده در این مطالعه، برای کمک به اولویت‌بندی های بهتر در مداخلات بهداشتی موثر باشد.
به گزارش دیده بان علم ایران این مطالعه تفاوت بیش از ۱۰ برابری را در تراکم کارکنان مراقبت های بهداشتی در مناطق سراسر جهان طی سال ۲۰۱۹ نشان داد : تراکم از ۲٫۹ پزشک برای هر ۱۰ هزار نفر در جنوب صحرای آفریقا تا ۳۸٫۳ در هر ۱۰ هزار نفر در اروپای مرکزی، اروپای شرقی و آسیای مرکزی. کوبا با تراکم ۸۴٫۴ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر در مقایسه با ۲٫۱ برای هر ۱۰ هزار نفر در هائیتی ، به شکلی ویژه برجسته بوده است.
در این مطالعه، تفاوت های مشابهی در برآورد تعداد پرستاران و ماماها مشاهده شد: تراکم ۱۵۲٫۳ در هر ۱۰ هزار نفر در استرالیا در مقایسه با ۳۷٫۴ در هر ۱۰ هزار نفر در جنوب آمریکای لاتین.
این مطالعه حاکیست علیرغم افزایش مداوم نیروی کار مراقبت های بهداشتی بین سال های ۱۹۹۰ و ۲۰۱۹، شکاف های قابل توجهی همچنان ادامه داشت.
محققان عواملی موثر در کمبود نیروی کار و مراقبان بهداشتی را شامل مهاجرت کارکنان بهداشتی به خارج، جنگ و ناآرامی های سیاسی، خشونت علیه کارکنان مراقبت های بهداشتی، و انگیزه های ناکافی برای آموزش و مراقبت، دانسته و خاطرنشان کردند که مکان های پردرآمد باید از دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) در مورد استخدام مسئولانه پرسنل بهداشتی پیروی کنند تا از ایجاد شکاف نیروی کار در مناطق کم درآمد جلوگیری شود.
یافته‌های مطالعه نشان می‌دهند که همه‌گیری کووید-۱۹ بیش از هر زمان دیگری، آماده نبودن سیستم‌های بهداشتی برای مقابله با اپیدمی جهانی بویژه در کشورهایی که قبلاً با کمبود کارکنان خط مقدم بهداشتی مواجه بودند اثبات کرد.
به گفته محققان، برآوردهای ارائه شده به سیاست‌گذاران، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و مراقبتی کمک می‌کند تا توجه خود را بیش از گذشته به آموزش و استخدام کارکنان بهداشتی، برای همه‌گیری‌های آینده معطوف کرده و آمادگی بیشتری کسب کنند.
نویسندگان مطالعه همچنین خاطرنشان می‌کنند که هنوز موضوعات زیادی برای یادگیری در مورد تأثیر همه‌گیری ها بر نیروی کار سلامت وجود دارد از جمله توازن و پویایی جنسیتی در منابع انسانی برای سلامت (HRH) و تاثیر خروج زنان از مشاغل رسمی برای انجام وظایف مراقبتی در خانه که منجر به کاهش نیروی کار بهداشتی می شود.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند