به گزارش دیده‌بان علم ایران، تله نانویی محققان دانشکده مهندسی مولکول پریتزکر (PME) در دانشگاه شیکاگو در فاز آزمایشگاهی عملکردی بسیار موفق داشته است.
این «تله‌های نانو» با تقلید از سلول‌های هدف، ویروس را جذب می‌کنند. وقتی ویروس به تله‌های نانویی متصل می‌شود، تله‌ها ویروس را از سلول‌های دیگر جدا می‌کنند و برای تخریب، آن‌ها را در اختیار سیستم ایمنی بدن قرار می‌دهند.
از نظر تئوری، این نانولوله‌ها همچنین می‌توانند برای انواع مختلف ویروس‌ها مورد استفاده قرار گیرند که منجر به یک روش بالقوه جدید برای جلوگیری از گسترش ویروس می‌شود.
اگرچه این روش درمانی در مراحل اولیه آزمایش است، اما محققان تصور می‌کنند که می‌تواند آن را به‌گونه‌ای توسعه دهند که از طریق اسپری بینی تجویز شود.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Matter منتشر شده است.
آست از محققان این پروژه می‌گوید: «از زمان شیوع ویروس کرونا، تیم تحقیقاتی ما در حال توسعه این روش جدید برای درمان کووید ۱۹ است.»
پروفسور جون هوانگ از محققان دیگر این پروژه می‌گوید: «ما آزمایش‌های سختگیرانه‌ای را انجام داده‌ایم تا اثبات کنیم این نانوتله‌ها کار می‌کنند و از پتانسیل تله‌های نانو بسیار هیجان‌زده هستیم.»
برای طراحی تله‌های نانو، این تیم تحقیقاتی ساز و کار ویروس SARS-CoV-۲ را برای اتصال به سلول‌ها مورد استفاده قرار دادند و روی پروتئین‌های ACE۲ متمرکز شدند.
به نوشته سایت ستاد فناوری نانو، آن‌ها برای ایجاد دامی که بتواند مشابه اتصال ویروس به سلول، به ویروس متصل شود، نانوذرات با تراکم بالای پروتئین‌های ACE۲ را در سطح خود طراحی کردند. به همین ترتیب، آن‌ها نانوذرات دیگری را با آنتیبادیهای خنثی‌کننده روی سطح خود طراحی کردند، آنتی‌بادی که می‌تواند ویروس کرونا را از بین ببرد.
هم از پروتئین‌های ACE۲ و هم از آنتیبادیهای خنثی کننده در درمان کرونا استفاده شده است، اما محققان با اتصال آن‌ها به نانوذرات، سیستم قوی‌تری را برای به دام انداختن و از بین بردن ویروس ایجاد کردند.
قطر این نانوذرات از پلیمرها و فسفولیپیدهای مورد تایید FDA بوده و حدود ۵۰۰ نانومتر است. ابعاد این نانوذرات بسیار کوچکتر از سلول بوده و این بدان معناست که تله‌های نانو می‌توانند به مناطق بیشتری در بدن برسند و به‌طور موثرتری ویروس را به دام بی‌اندازند.
محققان ایمنی، این فناوری را در مدل موش آزمایش کردند و هیچ سمیتی مشاهده نکردند. آن‌ها سپس نانوتله‌ها را در برابر شبه‌ویروس، یک مدل ضعیف شده از ویروسی اصلی که تکثیر نمی‌شود، در سلول‌های ریه انسان در محیط کشت بافت آزمایش کردند و دریافتند که آن‌ها به‌طور کامل ورود به سلول‌ها را مسدود می‌کنند.
هنگامی‌که شبه ویروس در دام افتاد، که در آزمایش‌های حدود ۱۰ دقیقه پس از تزریق این اتفاق رخ داد، نانوذرات از مولکولی استفاده کردند که ماکروفاژهای بدن را فرا می‌خواند تا دام‌های نانویی را غوطه‌ور و تخریب کند. ماکروفاژها به‌طور کلی نانوذرات درون بدن را می‌خورند، اما مولکول نانودام این روند را تسریع می‌کند. نانوذرات ظرف ۴۸ ساعت پاک و تخریب شدند.
این تراشه‌های نانویی را می‌توان در یک فریزر استاندارد نگهداری کرد و در نهایت می‌توان از طریق اسپری داخل بینی آن را مورد استفاده قرار داد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند