تحقیقات پژوهشگران آکادمی علوم لهستان نشان داده است که لبخند زدن در همه فرهنگ‌ها معنایی یکسان ندارد؛ در برخی کشورها نزد مردم نشانه حماقت و در برخی کشورها نشانه هوش افراد است.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، قدما بر این باور بوده‌اند که اگر به دنیا لبخند بزنی، دنیا هم به رویت لبخند می‌زند. اما تحقیقات جدید توصیه می‌کنند درست‌تر آن است که در مورد واژه “دنیا” کمی وسواس به خرج دهیم.
پژوهشگران با بررسی پاسخ‌ها نتوانستند الگوی جغرافیایی معینی برای موضوع هوش بیابند. پاسخ‌دهندگان در فرانسه گفته بودند که افراد لبخند به لب بیش‌تر احمق به نظر می‌آیند، در آلمان اما پاسخ‌دهندگان خلاف این را گفته و این افراد را باهوش دانسته بودند.
پژوهشگران همچنین دریافتند ارزیابی لبخند ارتباطی با سطح رفاه و توسعه کشور محل سکونت پرسش‌شوندگان ندارد. اما در عوض آنها با در نظر گرفتن عامل “تفاوت فرهنگی” به این نتیجه رسیدند در کشورهایی که مردم عمل‌گرا بوده و خود را با آینده‌ای نامطمئن تطبیق می‌دهند، لبخند به عنوان نشانه‌ای غیرقابل توجیه از امنیت و اطمینان خاطر است و به همین دلیل عملی احمقانه ارزیابی می‌شود.
این تحقیق همچنین نشان داد فساد اقتصادی نیز در ارزیابی لبخند نقشی درخور ایفا می‌کند. هر چه در یک کشور فساد اقتصادی کمتر باشد، افراد خندان قابل‌اعتمادتر به نظر می‌آیند.
نتیجه قابل‌توجهی که این تحقیق به طور کلی به دست داده، این است که تقریبا در سراسر جهان افراد متبسم به عنوان انسان‌هایی صادق ارزیابی می‌شوند.
البته باید تأکید کرد که لبخند جعلی به سرعت قابل شناسایی است و برای برانگیختن اعتماد دیگران نمی‌توان دست به دامان تبسم‌های دروغین شد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند