یکشنبه، ۲۳ دی، ۱۴۰۳ | Sunday, 12 January , 2025

فرهنگستان علوم: محدود کردن انتخاب معلمان به دانشگاه فرهنگیان به افت کیفی آموزش و پرورش منجر می شود

نسخه قابل پرینت
کد خبر:37800
دوشنبه، ۷ خرداد، ۱۳۹۷ | 11:48

فرهنگستان علوم: محدود کردن انتخاب معلمان به دانشگاه فرهنگیان به افت کیفی آموزش و پرورش منجر می شود

شاخه‌های فیزیک و ریاضی فرهنگستان علوم معتقد اند محدود کردن انتخاب معلمان به دانش‌آموختگان دانشگاه فرهنگیان منجر به افت کیفی آموزش و پرورش و به تبع آن همه امور آینده  کشور می‌شود.

به گزارش دیده بان علم ایران، شاخه‌های فیزیک و ریاضی فرهنگستان علوم در اعلام نظری در خصوص «دوره‌های تحصیلات تکمیلی در علوم پایه و بایسته‌های آنها» آورده اند: «آموزش و پژوهش در علوم دو هدف عمده دانشگاه­ها هستند. زمانی که از آموزش علوم سخن به میان می‌آید منظور علاوه بر تعلیم علوم مدون، آموختن نگرش و دیدگاه علمی است که منجر به گردآوری این علوم  شده است. پژوهش مجموعه فعالیت­هایی است که منجر به پیشبرد مرزهای دانش و یا تولید دانش فنی می‌شود؛ بنابراین به طور طبیعی آموزش و پژوهش در یک راستا قرار دارند. این دو هر یک نیز بایسته‌های خود را دارند و باید به­ گونه‌ای تنظیم و تبیین شوند که دانشگاه را در جایگاه مرجعیت علمی کشور قرار دهند.

در نگرشی رایج و عملگرایانه، علوم به علوم پایه، فنی و مهندسی، پزشکی و علوم انسانی، و مقاطع به دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، تقسیم می‌شوند. محور اصلی برنامه دوره‌های کارشناسی و قسمت عمده‌ دوره کارشناسی ارشد در رشته‌های مهندسی، علوم کشاورزی، پزشکی و برخی رشته‌های علوم انسانی و دوره‌های تخصصی-عملی، عموماً آموزش مطالب مدون حرفه‌ای است و باید با این هدف انجام ‌شوند که افراد را قادر کند با کسب مهارت­های تکمیلی عملی (مثلاً در دوره‌های کارورزی و کارآموزی) وارد بازار واقعی کار شوند.

از دانش‌آموختگان این رشته‌ها انتظار می‌رود بتوانند با دست‌مایه قرار دادن دانش و مهارت فنی آموخته شده و با نوآوری و ابتکار در به کار بردن آموخته‌ها، چرخ­ های بخش ­های صنعت، خدمات و سلامت کشور را بگردانند. این نوآوری نیازمند درکی صحیح از مطالب رشته مربوطه است و عموماً به معنای نوآوری و پیشبرد مرزهای علوم مهندسی یا پزشکی نیست.

هدف دوره‌های کارشناسی و تا حدی کارشناسی ارشد در علوم پایه مانند ریاضی و فیزیک، نه تنها آموزش مهارت، بلکه آموزش دیدگاه و نگرش علمی در رشته مورد نظر از طریق فراگیری مطالب مدون در آن رشته است.

از دانش‌آموختگان این رشته‌ها انتظار می‌رود دیدگاه علمی را درونی کرده باشند و بتوانند مسائل مختلف را با دیدگاهی علمی تحلیل کرده و  آن را در تمام شئون به کار ببرند. هدف از آموزش رسمی قبل از دانشگاه باید آشنا کردن دانش‌آموزان با دیدگاه علمی در مواجهه با مسائل مختلف زندگی روزمره باشد و معلمان مدارس باید حتی‌الامکان از بین دانش‌آموختگان رشته‌های علوم پایه برگزیده شوند.

محدود کردن انتخاب معلمان به دانش‌آموختگان صرفاً یک دانشگاه خاص (دانشگاه فرهنگیان) و تضمین شغلی این عده در بدو ورود به دانشگاه و حذف رقابت شغلی، باعث بی­ توجهی به یادگیری مطالب و در نتیجه منجر به افت کیفی آموزش و پرورش، و به تبع آن همه امور آینده  کشور می‌شود.

برای دانش‌آموختگان این رشته‌ها با فرض برآورده شدن انتظاری که در بالا بدان اشاره شد بازار کار دیگری نیز متصور است و آن مشارکت در مشاغل و حرفه‌هایی است که علاوه بر دانش فنی و نوآوری در به کارگیری آن (که معمولاً از سوی همکاران دانش‌آموخته مهندسی و یا پزشکی تأمین می‌شود) نیازمند ارائه تحلیل و استنتاج و نوآوری در دیدگاه‌ها نیز هستند. اهداف دوره‌های دکتری در همة رشته‌ها و به خصوص رشته‌های علوم پایه عموماً از اهداف دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد مربوط به آنها متفاوت است.

از ورودی‌های دوره‌های دکتری در هر رشته‌ای انتظار می‌رود که بتوانند اهداف برشمرده شده بالا را در رشتة مورد نظر در سطح کارشناسی و کارشناسی ارشد برآورده کنند. مقطع بالاتر در هر رشته ادامه طبیعی همان رشته و یا رشته‌های نزدیک به آن رشته در مقطع پایین‌تر است و آشنا نبودن با آن رشته در مقطع پایین‌تر در سطحی که توصیف شد، عموماً به نقض اهداف مقطع بالاتر می‌انجامد اما بر پایه قانون فعلی کشور همخوانی و نزدیکی رشته تحصیلی کارشناسی با کارشناسی ارشد و دکتری الزامی نیست. ناگفته پیداست اگر دانشجوی ورودی زمینه و توانایی لازم را نداشته باشد، در مقطع بعدی موفق نخواهد بود. این مطلب هم برای کارشناسی به کارشناسی ارشد و هم کارشناسی ارشد به دکتری صدق می‌کند. برای رفع این مشکل مناسب است که کفی برای نمرات آزمون ورودی در هر رشته و گرایش در نظر گرفته شود.

دوره‌های دکتری عموماً دو بخش دارند: بخش آموزشی که هدف آن رسیدن به مرزهای دانش در رشته و حوزه‌ای خاص است و بخش پژوهشی که هدف آن پیشبرد مرزهای دانش در آن حوزه است. هرچند نسبت زمانی دو دوره آموزشی و پژوهشی بسته به رشته و گرایش مورد نظر متفاوتند، حذف کامل هر یک موجب خدشه به دوره دکتری می‌شود. از این رو،  داشتن دوره‌های “آموزش‌محور” دکتری در تمامی رشته‌ها و دوره‌های “پژوهش‌محور” دکتری در عموم رشته‌های علوم پایه و بنیادی، بی‌معنا هستند و باعث گسستگی دو بخش در هم‌تنیده آموزش و پژوهش می‌شوند.»

انتهای پیام

مطالب مرتبط

ریاضیدان ایرانی، برنده مدال معتبر «بلا شوکفالوی-ناگی» شد

پژوهشگران جوان برجسته کشور در علوم پایه معرفی شدند

الحاق ۱۷ عضو جدید به ترکیب فرهنگستان علوم با ابلاغ رئیس جمهور

پژوهشگران جوان برجسته علوم پایه کشور در سال ۱۴۰۲ معرفی شدند

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها