نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که در شرایط بسیار سخت مثل قحطی، شیوع بیماری‌های واگیردار یا حتی اسارت، زنان بیش از مردان دوام می‌آورند.
به گزارش دیده بان علم ایران، امروزه نیز زنان تقریبا همه جای دنیا بیش از مردان عمر می‌کنند. مثلا در انگلستان، امید به زندگی برای زنان ۸۳ سال است و برای مردان ۷۹.۵ سال، در اسکاتلند این ارقام به ترتیب ۸۱ و ۷۷ است و در ایران ۷۴ و ۷۲٫۸ سال.
محققان دانشگاه جنوبی دانمارک با هدف درک بهتر از اختلاف عمر زنان و مردان، هفت نمونه تاریخی که جوامع بشری در شرایط بسیار سخت قرار گرفته بوده‌اند را بررسی کرده اند.
از جمله این موارد، قطحی ایرلند بین سال‌های ۱۸۴۵ و ۱۸۴۹ میلادی و دو شیوع سرخک در ایسلند در سال‌های ۱۸۴۶ و ۱۸۸۲ میلادی و نمونه دیگر تجربه برده‌های لیبریایی است که اوایل قرن نوزدهم میلادی در آمریکا آزاد شدند و به آفریقا بازگشتند و بسیاری چون در معرض بیماری‌هایی که در آمریکا نبود قرار گرفتند، مردند.
در همه این نمونه‌های تاریخی، امید زندگی به شدت کم شد. مثلا در شیوع سرخک در ایسلند (۱۸۸۲)، امید زندگی برای زنان از حدود ۴۴ سال به حدود ۱۹ سال رسید و برای مردان از حدود ۳۸ سال به اندکی زیر ۱۷ سال.
محققان دانشگاه جنوبی دانمارک مشاهده کرده‌اند که در همه جوامع مورد بررسی و تقریبا در همه گروه‌های سنی، نرخ مرگ‌ومیر زنان کمتر بوده و جز یک مورد استثناء زنان بیش از مردان عمر می‌کرده‌اند.
ادعای این محققان این است که دلیل اصلی اختلاف امید به زندگی بین زنان و مردان، نرخ مرگ‌ومیر نوزادان است.
به عقیده آنها در شرایط بسیار سخت و کشنده، نوزادان دختر بهتر از نوزادان پسر مقاومت می‌کردند و بر این مبنا نتیجه گرفته‌اند که این واقعیت که در شرایط بسیار سخت و در بدو تولد که تفاوت‌های رفتاری و اجتماعی دو جنس کمینه است، ماده‌ها بیش از نرها زنده می‌مانند، شاهدی است بر این فرضیه که برتری زنان در بقا دلایل بنیادی زیست‌شناختی دارد.
نویسندگان گزارش تأکید کرده‌اند که بر اساس یافته‌های این تحقیق مزیت زنان به مردان در محیط‌های مختلف کم و زیاد می‌شود و عوامل اجتماعی هم روی آن تأثیر دارد.
آنها به نتایج تحقیق‌های دیگر اشاره کرده‌اند که اختلاف هورمونی را عامل اختلاف مرگ‌ومیر زن و مرد می‌داند. مثلا استروژن که در زنان بیش از مردان یافت می‌شود، خاصیت ضدتورمی دارد. در حالی که تستسترون که در مردان بیشتر است، ممکن است باعث ضعف سیستم ایمنی بشود.
پروفسور ویرجینیا زارولی، سرپرست این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: شرایط مردم در نمونه‌هایی که بررسی کردیم حقیقتا وحشتناک بود و با اینکه در این دوره‌های بحران مزیت بقای زنان افت می‌کرد، همچنان آن‌قدر بود که بیش از مردان زنده بمانند. یعنی حتی در دوره‌هایی که مرگ و میر زیاد بود، زنان بیش از مردان عمر می‌کردند.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند