رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ضمن تشریح چرایی وقوع پسلرزهها و اثرات آن بر آسیبپذیری ساختمانها، گفت: با روشهای عملی تخمین زده میشود که رخداد پسلرزهها در منطقه تا حدود بیش از شش ماه نیز ادامه خواهد یافت اما تعداد و بزرگی آنها به مراتب نسبت به روزهای اول وقوع زلزله، کمتر خواهد بود.
به گزارش دیده بان علم ایران، دکتر علی بیتاللهی به تشریح چرایی وقوع پسلرزهها و اثرات آنها بر آسیبپذیری ساختمانها با نگاهی بر پسلرزههای زلزله کرمانشاه – سر پل ذهاب پرداخت و گفت: بسیاری از پسلرزهها پس از یک زلزله اصلی شدید، منجر به آسیب تجمعی سازههای آسیبدیده میشوند. افزایش آسیبپذیری مربوط به شرایط آسیبدیده سازه ممکن است به طور قابلملاحظهای ایمنی ساکنان در آنها را تهدید کند؛ بنابراین پسلرزهها میتوانند خطرپذیری فروریزش سازه و نیز خسارات جانی و مالی را افزایش دهند.
وی ادامه داد: زمینلرزهها، ارتعاش ناگهانی لایههای زمین است که هر از چندی در زونهای لرزهخیز رخ میدهد. این پدیده طبیعی دارای ویژگیهای خاصی است که آگاهی از پدیدههای مرتبط با زمینلرزه نظیر شناخت گسلها و انواع آن در تعیین الگوی لرزه زمینساختی و تعیین رژیم لرزهای ایالتهای مختلف مهم است.
رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به اینکه امروزه در طراحیهای زلزله اغلب تاکید بر تحلیل و طراحی لرزهای برای زلزله اصلی طرح مدنظر است و اثر پسلرزهها معمولا لحاظ نمیشود، گفت: پسلرزههایی که معمولا به طور متناوب و به تعداد زیاد هم رخ میدهند، رخدادهای متناوب تکراری و شامل احتمالا زلزلههای قوی تا متوسط در فاصله زمانی کوتاه است.
وی ادامه داد: زمینلرزههای متعددی در بسیاری از مناطق در سراسر جهان با رژیم لرزهها و خصوصیت لرزه زمین ساختی که مشتمل بر سامانه گسلهای متعدد با جهت و نوع خاص خود است، رخ میدهد. رخداد و تکان اصلی در اثر زلزله بزرگ و اصلی معمولا تمامی کرنشها و انرژی های انباشته شده را در اولین شکست آزاد نمیکند و لذا انرژی و تنش باقیمانده در زونها و امتدادهای مکانی خاص باعث ادامه گسترش شکست لایههای زمین و در نتیجه رخداد مکرر پسلرزهها میشود تا زمانی که سامانه گسلی مسبب زلزله از تکاپو خارج و کل انرژی ذخیره شده در درون زمین تخلیه و حرکت گسلی به طور کامل تثبیت شود.
به گفته وی، پسلرزه به زلزلههای کوچکتر حاصل از رخداد زمینلرزه بزرگ که در اثر شکستگی لایههای زمین و پس از وقوع زلزله اصلی پدید میآیند، اطلاق میشود. پسلرزهها کوچکتر از زلزله اصلیاند و در بازه زمانی معین بعد از رویداد اصلی و در گستره مکانی اطراف زلزله اصلی رخ میدهند.
بیتاللهی تصریح کرد: پسلرزهها در روزهای اول رخداد معمولا با تعداد و بزرگای زیاد شناخته میشوند که به تدریج و با گذشت زمان از تعداد و بزرگی آنها کاسته میشود. رخداد پسلرزهها ممکن است روزها و ماهها به طول بیانجامد.
رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: پسلرزهها عموما بر روی نوار گسیختگی حاصل از حرکت و مکانیسم جنبشی گسل مسبب متمرکز می شوند. این زلزله های متعدد و مکرر حاصل از زلزله اصلی معمولاً در منطقه شکستگی گسل و در امتداد آن و یا در امتداد گسلههای تحت تنش و مجاور دیگری هستند. گستردگی پسلرزهها معمولا در بر دارنده گستردگی گسلش در اثر زلزله اصلی است.
وی خاطرنشان کرد: البته نکتهای که باید در نظر داشت این است که در جانمایی پسلرزهها معمولا خطاهای غیر سیستماتیک نیز وجود دارد که پرانش آنها را بهصورت ناحیهای در میآورد.
بیتاللهی گفت: تجربه زلزلههای بسیار بزرگ گذشته در ایران و سایر کشورهای جهان نشان داده است که بسیاری از پسلرزهها که بعد از یک زلزله اصلی مهیب رخ میدهند، منجر به آسیب تجمعی سازههای آسیب دیده میشوند و این افزایش خسارت و آسیبدیدگی ممکن است به طور عمدهای ایمنی و سلامتی ساکنان را مورد تهدید قرار دهد. به همین دلیل باید این نکته مورد توجه قرار بگیرد که پسلرزهها می توانند ریسک فروریزش کلی ساختمان ها و نیز احتمال خسارت جانی و مالی را به طور قابلملاحظهای افزایش دهند. نمونه این مکانیسم در زلزلههای متعدد در کشورهایی مانند ترکیه و ایران و چین و … مشاهده شده است.
وی تصریح کرد: بررسی زلزلههای سترگ و دهشتناک گذشته نشان داده است که این زمینلرزهها، پسلرزههای زیادی را به دنبال داشتهاند. در عمده ساختمانهای خسارتدیده با توجه به فرصت زمانی بسیار کوتاه بین وقوع زلزله اصلی و پسلرزهها، امکان تعمیر خرابیهای حاصل از جنبش نیرومند زلزله اصلی وجود نداشته و در چنین مواردی پسلرزههای نسبتا بزرگ و متوسط و حتی در مواردی پسلرزههای کوچک میتوانند سطح آسیبدیدگی ساختمانها را با خرابیهای مکرر و تجمعی جدید افزایش دهند.
رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ادامه داد: پسلرزههای متعدد و مکرر احتمال دارد که سبب فروریزش سازههایی که قبلا تحتتاثیر زمینلرزه اصلی خسارت دیدهاند، شود. زمینلرزههای رخ داده در چند دهه گذشته در سرزمین ایران نشان دادهاند که پسلرزههایی با بزرگی کوچکتر نیز موجب آسیبدیدگی شدید و یا فروریزش سازههای نرم شده، شدهاند. به عبارت دیگر وقوع مکرر پسلرزههای حاصل از زلزله اصلی موجبات نرمشدگی سازهها و ساختمان شده و در این شرایط احتمال دارد که با پسلرزه آتی دیگر این ساختمانها فرو بریزند.
بیت اللهی افزود: یکی از علائم قابل ملاحظه در آسیبپذیری ساختمانهای واقع در کانون پسلرزهها، خرابی در سازهها پس از زمینلرزه اصلی است که ساختمانها با پسلرزهای کوچک ممکن است فرو بریزند و این در حالی است که در مقابل زلزله اصلی مقاومت کرده بودند.
وی در ادامه گفت: هنگامی که زلزلهای رخ میدهد و در پی آن ساختمان متحمل آسیبدیدگی میشود، به دلیل نبود فرصت مناسب برای اعمال تعمیرات و نیز عدم امکانپذیر بودن آنی تعمیرات به طور کلی، ساختمانها با وقوع پسلرزه بیشتر آسیب میبینند. این پدیده را تجمع خرابی در اثر رخداد پسلرزهها و یا تحتتاثیر زمینلرزههای مکرر مینامیم.
بیتاللهی تصریح کرد: تحقیقات پیشین نشان داده که رخداد مکرر پسلرزهها میتواند اثر کمتر در پاسخ سازه بر جابجایی، اثر بیشتر بر ضریب برش پایه و پریود داشته باشد که این امر نشان میدهد که بایستی تاثیر پسلرزهها را در مناطق زلزلهزده بر روی ساختمانها با تیپهای مختلف سازهای بسیار مهم تلقی کرد و در اسکان مجدد مردم در چنین ساختمانهایی نهایت دقت را مبذول داشت.
وی گفت: برای زلزله با بزرگی ۷.۳ کرمانشاه – سرپل ذهاب تا زمان تدوین این نوشتار ۷۶۷ پسلرزه رخ داده است. پسلرزههای زلزله کرمانشاه از بزرگی کمینه ۱.۳ تا ۴.۷ در مقیاس امواج درونی زمین بودهاند. یعنی تاکنون بزرگترین پسلرزه رخ داده در کرمانشاه دارای بزرگی ۴.۷ بوده است.
به گزارش دیده بان علم ایران، رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ادامه داد: از میان پسلرزههای رخ داده، ۳۵ پسلرزه دارای بزرگی ۴ تا ۴.۷ بوده که حدود ۵ در صد کل پسلرزههای منطقه کرمانشاه – سرپل ذهاب را شامل میشود. ۱۷۷ پس لرزه که بالغ بر ۲۲ در صد پسلرزهها را در بر میگیرد، دارای بزرگی بین ۳ تا ۴ هستند. ۶۰ در صد پسلرزههای رخ داده مشتمل بر حدود ۴۵۳ پس لرزه در بازه بزرگی ۲ تا ۳ قرار میگیرند و مابقی پسلرزهها بزرگی کمتر از ۲ را دارند.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که پسلرزهها از دیدگاه مدیریت بحران تا چند روز ادامه خواهد یافت، گفت: روشهای تقریبی، تخمینی، برآوردها و روابط متعددی وجود دارد که میتوان به این پرسش پاسخ داد. به عنوان نمونه در روش گاردنر – نوپوف که روشی برای حذف پسلرزهها در تحلیل خطر زلزله است، برای تشخیص و تخمین پسلرزهها روابطی ارائه میشود. در این روش، مشخص خواهد شد که به ازای رخداد زلزلههای اصلی با بزرگاهای مختلف، پنجره زمانی و مکانی احتمال رخداد پسلرزهها تا چه اندازه خواهد بود.
این استاد دانشگاه افزود: زلزله کرمانشاه – سرپل ذهاب دارای بزرگی ۷.۳ بوده و با روش های عملی تخمین زده می شود که رخداد پسلرزهها در منطقه تا حدود بیش از شش ماه نیز ادامه خواهد یافت؛ البته با تاکید بر این مطلب که عمده انرژی ذخیره شده در لایههای زمین در پی وقوع زلزله اصلی در همان روزهای اول بعد از زلزله اصلی تخلیه میشود و بر اساس روابط موجود در تببین نرخ رخداد پسلرزهها زمان موثر حدود دو هفته را برای رخداد عمدهترین پسلرزههای ناشی از زلزله کرمانشاه – سرپل ذهاب برآورد کرد.
وی ادامه داد: پیشبینی میشود که رخداد پسلرزهها ادامه یابد اما تعداد و بزرگی آنها به مراتب نسبت به روزهای اول وقوع زلزله، کمتر خواهد بود.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند