اعطای پنجمین جایزه دکتر کاظمی آشتیانی که قرار بود همزمان با جشنواره بین‌المللی تحقیقاتی رویان اعطا شود به دلیل عدم امکان حضور برنده جایزه به سال آینده موکول شد.
به گزارش خبرنگار دیده بان علم ایران، جایزه دکتر کاظمی (Kazemi Prize) که به نام دانشمند فقید دکتر سعید کاظمی آشتیانی، موسس و رییس فقید پژوهشگاه رویان پایه گذاری شده هر ساله به دانشمندی برجسته در حوزه سلول‌های بنیادی اعطا می شود.
اعطای این جایزه قرار بود از سال ۸۸ و همزمان با دهمین دوره جشنواره بین‌المللی رویان آغاز شود ولی وقتی امکان اعطای این جایزه به یک دانشمند برجسته جهانی فراهم نشد، رویان ترجیح داد یک سال منتظر بماند تا شروعی در خور را برای جایزه‌ای که به یادبود موسس فقید این مرکز پیشتاز علمی تعیین شده رقم بزند.
رودولف ینیش
نخستین دوره این جایزه در سال ۱۳۸۹ همزمان با مراسم تقدیر از برگزیدگان یازدهمین جشنواره بین‌المللی تحقیقات پزشکی تولید مثل و سلول‌های بنیادی رویان به دکتر رودولف ینیش از مبتکرترین و خلاق‌ترین دانشمندان در زمینه زیست‌شناسی تکوینی، تنظیم بیان ژن و زیست شناسی سلول بنیادی و خالق نخستین گونه موش تراریخته اعطا شد.
دومین دوره این جایزه نیز در سال ۹۰ همزمان با مراسم تقدیر از برگزیدگان دوازدهمین دوره جشنواره بین‌الملیل رویان به استاد «هانس شولر»، دانشمند سرشناس سلول‌های بنیادی از آلمان اعطا شد.
هانس شولر
اعطای این جایزه به دو دانشمند برجسته بین‌المللی، آغازی مطمئن بر این جایزه بود ولی در سال ۹۱ پژوهشگاه رویان به دلیل آنچه عدم تامین منابع مالی جایزه ۲۵ هزار دلاری دکتر کاظمی عنوان شد از اعطای جایزه دکتر کاظمی باز ماند و سال ۹۲ هم به دلیل عدم امکان حضور برنده جایزه در زمان مقرر این جایزه اهدا نشد.
جایزه دکتر کاظمی سال ۹۳ هم برنده ای نداشت تا سومین جایزه کاظمی پس از سه سال وقفه، شهریورماه ۹۴ به پروفسور رابرت لنگر اعطا شد. برنده جایزه کاظمی ۲۰۱۵ استاد دانشگاه MIT و پروفسور پژوهشگاه کخ بود که بیش از ۱۳۰۰ مقاله از او منتشر شده و بیش از یک هزار و ۸۰ اختراع از وی به ثبت رسیده است. وی همچنین موسس بیش از ۳۰۰ شرکت دانش بنیان بوده است.
رابرت لنگر
چهارمین دوره جایزه کاظمی هم شهریورماه ۹۵ به یوهانس کارل کلوزر، دانشمند ۵۹ ساله هلندی اعطا شد.
وی که در فاصله سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ ریاست فرهنگستان سلطنتی هنر و علوم هلند (KNAW) را بر عهده داشته اولین دانشمندی است که به ارتباط آبشار پیام‌رسان WNT با سلول‌های بنیادی پی برده و نشان داده که اختلال در ژن TCF4 منجر به از بین رفتن سلول‌های بنیادی حفرات روده می‌شود.
وی همچنین نشان داده این آبشار پیام‌رسان، شاخص مولکولی Lgr5 را هدف قرار می‌دهد که در سطح سلول‌های بنیادی ناحیه حفره روده قرار دارد.
کلوزر که با بیش از ۵۴۰ مقاله و افزون بر ۶۲ هزار استناد دارای H-index (شاخص بهره‌وری و تأثیرگذاری علمی)، ۱۲۷ است با ساخت موش‌های تراریخته از نظر شاخص مولکولی Lgr5 توانست مدل‌های آزمایشگاهی موفقی در زمینه مطالعه سلول‌های بنیادی روده‌ای در پستانداران ایجاد کند. او همچنین متوجه شد در آبشار پیام‌رسان WNT مولکول Rspondins افزایش می‌یابد و این مولکول لیگاند Lgr5 است.
بر این اساس سیستم کشت سه‌بعدی شبه‌اندام‌ها را طراحی کرد تا به بررسی روند توسعه اپیتلیوم روده نرمال مشتق از یک سلول بنیادی Lgr5 بپردازد.
یوهانس کارل کلوزر
گروه تحقیقاتی کلورز در سال ۲۰۰۹ بعد از شناخت قابلیت تکثیر بالای سلول‌های Lgr5+ در بدن موش، اولین شبه‌روده را در شرایط آزمایشگاهی ساخت. این شبه‌روده بازتابی از ساختار روده در بدن است. این گروه سپس موفق به ساخت شبه‌اندام‌های کبد، لوزالمعده، کولون و معده شدند.
اگرچه تعویق مکرر اعطای جایزه بین‌المللی دکتر کاظمی به خودی خود اتفاق خوشایندی نیست اما اعتقاد و تاکید مسوولان رویان بر حفظ سطح کیفی این جایزه به رغم موانعی که در حوزه ارتباطات علمی بین‌المللی به ایران تحمیل می‌شود به واقع ستودنی است.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند