به گزارش دیده‌بان علم ایران، رکورد بیشترین فعالیت یک کاوشگر در سطح سیاره زهره (ناهید) در سال ۱۹۸۲ و به کمک کاوشگر ونرا ۱۳ متعلق به اتحاد جماهیر شوروی ثبت شد. سیستم‌های الکترونیکی این کاوشگر در محفظه تیتانیوم قبل از ورود به جو این سیاره خنک شدند و فعالیت این کاوشگر در مجموع ۱۲۷ دقیقه طول کشید.
دانشمندان ناسا بر این باورند که تنها دمای سطحی بسیار بالای این سیاره مشکل‌ساز نیست، بلکه فشار سطحی این سیاره که معادل ۹۰۰ متر زیر سطح اقیانوسهای زمین است مشکلات را دو چندان کرده است. علاوه بر این به علت وجود جو فشرده و بسیار تیره این سیاره، عملا نور خورشید در کار نیست و کاوشگر باید با انرژی خود به اکتشاف بپردازد.
محققان ناسا برای جلوگیری از صرف میلیاردها دلار هزینه برای ساخت کاوشگر رایانه‌ای و تجهیزات حفظ عملکرد آن در دمای بیش از ۴۰۰ درجه‌ای زهره (ناهید)، برای اولین‌بار تصمیم گرفتند که به جای استفاده از تجهیزات الکترونیک از سیستم‌های مکانیکی برای حرکت استفاده کنند.
کاوشگر جدید سیاره ناهید احتمالا دارای مکانیسمی عملکرد مشابه ساعت‌های قدیمی است؛ یعنی مجموعه حرکتی این وسیله شامل چندین فنر و مجموعه چرخ دنده‌ها برای تولید انرژی حرکتی، ذخیره سازی و ارتباط است.
تجربه انسان در ساخت تجهیزات محاسباتی مکانیکی به بیش از ۲۰۰۰ سال قبل باز می‌گردد. در دوران اوج تمدن یونان باستان ماشین آنتیکیترا یا اولین رایانهٔ آنالوگ باستانی ساخته شد.
این دستگاه به منظور انجام محاسبات مربوط به اخترشناسی طراحی شده است. ماشین آنتیکیترا به عنوان قدیمی‌ترین نمونه دستگاهی که در آن چرخ‌دنده به کار رفته است شناخته می‌شود و گاهی از آن با عنوان نخستین رایانه آنالوگ نام برده می‌شود.
موفقیت دانشمندان روسی در تولید تجهیزات مکانیکی- محاسباتی حساس نیز در دنیا بی‌نظیر است، مثلا تا سال ۲۰۰۲ از رایانه مکانیکی برای محاسبات موقعیتی در سفینه‌های روسیه استفاده شده است.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند