وی افزود: از هفت میلیارد نفر جمعیت کره زمین، یک میلیارد نفر در ۱۱۰ کشور جهان در معرض عوارض ناشی از بیابان‌زایی قرار داردند. اغلب افرادی که در معرض عواقب بیابان‌زایی قرار دارند، افراد فقیر و حاشیه‌نشین هستند. در ایران ۲۰ درصد اراضی طبیعی در معرض بیابان‌زایی است. بیابان ۱۸ استان کشور را درگیر کرده و ۹۷ شهر نیز در معرض تبعات ناشی از بیابانی شدن قرار دارند.
نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد در ایران پروژه ترسیب کربن را حاصل همکاری مشترک برنامه عمران ملل متحد و دولت ایران عنوان و خاطرنشان کرد: در این پروژه تمام تصمیمات با مشارکت مردم گرفته می‌شود و ساکنان اصلی هر سرزمین، در تصمیم‌سازی‌ها دخالت دارند.
به گفته لوئیس، با کشت گونه‌های گیاهی در مناطق تحت تاثیر بیابانی شدن، شرایط برای استقرار سایر اجزای اکوسیستم، فراهم می‌شود. بعد از مدتی پوشش گیاهی غنی می‌شود و می‌توان دام‌ها را مجددا به چرا برد، بدون اینکه به سرزمین فشاری وارد شود.
وی افزود: پروژه ترسیب کربن ابتدا در خراسان جنوبی آغاز شد اما خوشحالیم که در حال حاضر این پروژه در ۲۰ استان پیگیری می‌شود.
نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد در ایران ادامه داد: پروژه‌ای که از خراسان جنوبی و یک روستا آغاز شد، در حال حاضر در بیش از ۳۰۰ روستا در حال اجرا است. در واقع این پروژه زندگی ۱۲۰ هزار نفر از ساکنان ایران را درگیر کرده است. سه میلیون هکتار از اراضی طبیعی تحت پوشش این پروژه نیز احیا شده است.
وی تصریح کرد: در پروژه ترسیب کربن چیزی که مهم است، فقط احیای اراضی نیست بلکه برای احیا جوامع محلی درگیر و ایجاد گروه‌های توسعه روستایی برای مشارکت در تصمیم‌سازی‌ها نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. در پروژه ترسیب کربن دو هزار گروه توسعه روستایی از طریق پروژه ایجاد شده است. حدود ۲۵ هزار نفر عضو این گروه‌ها هستند و بخش عمده‌ای از آنها را زنان تشکیل می‌دهند.
لوئیس بیان کرد: این گروه‌های توسعه روستایی فقط کار احیای اراضی را انجام نمی‌دهند، در برخی پایلوت‌ها ایجاد صندوق خرد محلی و دادن وام‌های کوچک در دستور کار این گروه‌های توسعه قرار گرفته است. همچنین در برخی مناطق صندوق‌های تشکیل شده به ساخت مدرسه و مراکز بهداشتی که در واقع کارهای توسعه‌ای هستند، کمک می‌کنند.
وی تاکید کرد: پروژه ترسیب کربن صرفا بحث مقابله با بیابان‌زایی، صرفه‌جویی انرژی، کاهش گاز گلخانه‌ای و کاهش فرسایش خاک را دنبال نمی‌کند، بلکه به‌طور همزمان فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کند و توسعه اقتصادی نیز برای مردم محلی به همراه دارد.
نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد در ایران اضافه کرد: اخیرا متوجه شدم در یکی از روستاهای استان گلستان، در سال اول اجرای پروژه ترسیب کربن، میزان سود جامعه روستایی معادل ۶ میلیارد تومان بوده است. در منطقه قلعه گنج هم مدل این پروژه به عنوان مدل اقتصاد مقاومتی در حال اجرا است.
وی با بیان این که برنامه‌های این پروژه همراستا با برنامه ششم توسعه ایران است تصریح کرد: استاندار خراسان شمالی هم تمام دستگاه‌های اجرایی را ملزم کرده است که مدل ترسیب کربن را اجرایی کنند. منابع مالی اجرای برنامه را هم خود استاندار تامین کرده است. در آذربایجان شرقی و غربی نیز ستاد احیای دریاچه ارومیه برای نجات این دریاچه، از مدل ترسیب کربن استفاده می‌کند.
لوئیس عنوان کرد: امروز ما تلاش می‌کنیم این پروژه موفق را برای سومین بار تمدید کرده و محدوده فعالیت آن را در ایران توسعه دهیم. ما در مجموعه برنامه عمران ملل متحدی خوشبختیم که پروژه ترسیب کربن را برای پنج سال دیگر در پنج پایلوت جدید، واقع در چهار استان، تمدید می‌کنیم.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند