مرجع ملی ایمنی زیستی، ابلاغيه ریيس سازمان حفاظت محيط زيست که براساس آن درخواست مجوز تولید محصولات تراریخته از سازمان الزامی است را فاقد اعتبار قانوني خواند و گفت: به زودي اين شيوه نامه لغو ميشود.
به گزارش دیده بان علم ایران، معصومه ابتکار اخیرا از صدور شیوهنامهای در ارتباط با محصولات تراریخته خبر دادهاند و گفته شده است که براساس این شیوهنامه درخواست مجوز تولید محصولات تراریخته از سازمان حفاظت محیط زیست الزامی است و سازمان حفاظت محیط زیست باید از محل انجام تحقیقات نیز مطلع باشد.
دکتر بهزاد قره یاضی با بیان اينكه محصولات تراريخته سالمتر از محصولات غیرتراریخته هستند، اظهار داشت: اين برتري به علت ارزيابي همه جانبه اين دست محصولات قبل از تحويل به بازار، عدم استفاده از سموم شيميايي در توليد و تقويت مواد مغذي محصولات است.
ریيس انجمن ايمني زيستي تصريح كرد: بر اساس قانون ملي ايمني زيستي، دولت مكلف شده تا تمهيدات لازم براي توليد محصولات تراريخته را صورت دهد اما متاسفانه ریيس سازمان محيط زيست از ابتداي فعاليت خود در دولت، در مقابل توسعه فناوري ايستادگي كرده است.
وي با بيان اينكه ریيس سازمان محيط زيست به همراه برخي مسوولان دولت قبل در عقب ماندگي جامعه دست دارند، افزود: آنچه اهميت دارد، به پا خاستن جامعه علمي است. جامعهاي كه اجازه اينگونه رفتارهاي فراقانوني و فناوريهراسي را به كسي نميدهد.
قرهياضي اظهار داشت: ٣٠٦ نفر از روساي دانشگاهها، مراكز پژوهشي، قطبهاي علمي، روساي انجمنهاي علمي، ریيس پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي، مشاور معاون اول ریيس جمهور با سمت دبير كل خانه كشاورز و چهرههاي تاثيرگذار بسياري، طي نامهاي از ابتكار، دليل نهادينهسازي فرهنگ فناوريهراسي را جويا شده اند.
مرجع ملی ایمنی زیستی در خصوص ایرادات قانونی شیوهنامه ابلاغی گفت: در قانون ایمنی زیستی اخذ مجوز از سه مرجع پیش‌بینی شده که برای هر یک از انواع محصولات تراریخته فقط یک مرجع برای صدور مجوز پیش‌بینی شده است. براساس ماده ۴ قانون ملی ایمنی زیستی مسوولیت صدور مجوز محصولات تراریخته در حوزه کشاورزی، جنگلها، مراتع، منابع طبیعی و آبزیان و در حیطه اختیار وزارت جهاد کشاورزی است ولی اگر محصولات تراریخته جنبه خوراکی داشته باشند از این منظر باید از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجوز بگیرند. دراین قانون سازمان حفاظت از محیط زیست دو نقش بیشتر ندارد. بخش اول صدور مجوز برای موجودات زنده تغییر شکل یافته ژنتیکی در حیطه حیات وحش است. مثلا اگر فردی قصد رهاسازی لکلک تراریخته یا اختاپوس تراریخته یا پلنگ تراریخته را داشته باشد باید از سازمان حفاظت از محیط زیست مجوز دریافت کند. نقش دوم سازمان حفاظت از محیط زیست بررسی آنالیز احتمال خطر انجام شده از سوی متقاضی است.
وی خاطرنشان کرد: حتی انجام آنالیز احتمال خطر نیز در حیطه اختیارات محیط زیست نیست و جزو اختیارات متقاضی است. ممکن است سوال شود که این بررسی چه فایدهای دارد. در واقع نتیجه این بررسی باید به دستگاه ذیصلاح ذیربط، یعنی وزارت جهاد کشاورزی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، اعلام شود تا آن دستگاههای ذیصلاح به هنگام اتخاذ تصمیم برای صدور مجوز با اطلاع و آگاهی از نتیجه بررسیهای به عمل آمده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست اقدام کنند.
قره یاضی تاکید کرد قانون ملی ایمنی زیستی از مترقیترین قوانین ایمنی زیستی جهان است که حق وتو را از سازمان حفاظت محیط زیست سلب کرده است. قانونگذار به راحتی میتوانست اعلام کند که رهاسازی و کشت و کار محصولات تراریخته مستلزم اخذ مجوز از دو یا سه مرجع به طور همزمان است اما به رغم تمام تلاش‌های رییس سابق سازمان محیط زیست در مجلس شورای اسلامی وقت، مجلس اختیار صدور مجوز محصولات تراریخته را تا جایی که در حیطه کشاورزی باشد منحصرا در اختیار این وزارتخانه قرار داده است.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند