یک مدل رایانه‌ای که نشان می‌دهد زنبورهای عسل چگونه از بینایی خود برای شناسایی حرکت جهان اطرافشان و اجتناب از برخورد استفاده می‌کنند، می‌تواند به ساخت فناوری رباتیک هوایی و رباتهای خودکار بهتر منجر شود.
محققان دانشگاه شفیلد نشان داده‌اند که زنبورها چگونه سرعت حرکت یا جریان نوری جهان بصری اطرافشان را تخمین زده و از آن برای کنترل پروازشان استفاده می‌کنند.
این مدل بر اساس زنبورهای عسل ساخته شده که با وجود برخورداری از مغز دارای یک میلیون نورون، دارای هدایتگرها و کاوشگرهای عالی هستند و از بینایی گسترده‌ای برای انجام این کارها بهره می‌برند. در مقایسه باید گفت که مغز انسان از ۱۰۰ میلیارد نورون برخوردار است.
به گفته محققان، درک چگونگی اجتناب زنبورها از برخورد با دیوار و اطلاعاتی که برای ناوبری استفاده می‌کنند، دانشمندان را یک گام به سمت توسعه الگوریتم های کارآمد برای ناوبری و مسیریابی که عملکرد رباتهای پرنده خودکار را بسیار ارتقا می‌بخشند، نزدیکتر می‌کند.
این مدل نشان داده که چگونه زنبورها می‌توانند با استفاده از یک کشش ساده بر مدارهای عصبی شناخته‌شده در محیط یک جهان بصری، در محیطهای پیچیده حرکت کنند. مدل مذکور سپس رفتار زنبورهای واقعی را با استفاده از جریان نوری برای پرواز در یک راهرو و همچنین تطابق با واکنش نورون‌ها بازسازی می‌کند.
این تحقیق در نهایت نشان داده که چگونگی حرکت زنبور، نشان‌دهنده چیزهایی است که در جهان مشاهده می‌کند.
این یافته‌ها در مجله PLOS Computational Biology منتشر شده است.
ایسنا
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند