تأثیر تعهدات بینالمللی کشور در خصوص تغییرات اقلیم، با هدف دستیابی به خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم برای نخستین بار طی یک طرح تحقیقاتی حمایت شده، مورد ارزیابی قرار گرفت.
به گزارش دیدهبان علم ایران حسام قدک ساز ، مدیر طرح پژوهشی «تنظیم و تشریح تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم و ارزیابی تأثیرات تعهدات بر توسعه پایدار کشور» با اشاره به الزامآور شدن توافقنامه پاریس در سالهای آتی و با توجه به ابلاغ مصوبه مربوطه توسط دولت گفت: طرح پژوهشی حاضر درصدد ارزیابی دقیق تأثیرات تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم بر روند توسعه پایدار کشور و ارائه خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم، با حمایت ستاد بهینهسازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری است.
کاهش انتشار گازهای گلخانهای گامی رو به جلو و کلیدی است
قدک ساز با اشاره به تلاش جهانی در خصوص توقف روند تغییر اقلیم و سازگاری با تبعات آن گفت: از آغاز مذاکرات بینالمللی در خصوص تلاش جهانی جهت توقف روند تغییر اقلیم و سازگاری با تبعات آن، تصویب پروتکل کیوتو که طی آن کشورهای توسعه یافته متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه ایی در دوره زمانی سالهای ۲۰۱۲-۲۰۰۸ شدند، یک گام رو به جلو و کلیدی به شمار میرود.
این فعال حوزه انرژی و محیط زیست تصویب پروتکل کیوتو را به منظور توقف روند تغییر اقلیم پایان کار ندانست و گفت: اعضای «کنوانسیون چارچوبی ملل متحد در مورد تغییر اقلیم (UNFCCC)» همواره به دنبال دستیابی به توافقنامه جدیدی بودند که شرایط مشارکت بیشتر همه اعضا را در زمینه کاهش انتشار و سازگاری با تبعات تغییر اقلیم، و حمایتهای مالی و فناورانه از کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته فراهم کند.
مدیر طرح تنظیم و تشریح تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم و ارزیابی تأثیرات تعهدات بر توسعه پایدار کشور با اشاره به توافقنامه پاریس اظهار کرد: بر اساس توافقنامه پاریس که مورد اجماع جهانی واقع شد، طرفین این توافقنامه ضمن تأیید لزوم محدود کردن افزایش دمای متوسط زمین به ۲ درجه سانتیگراد بالاتر از دمای متوسط در سالهای پیش از انقلاب صنعتی، متعهد به اجرای «اسناد مشارکت معین ملی مدنظر خود (INDCs)» شدند.
قدک ساز در ادامه افزود: جمهوری اسلامی ایران ضمن ارائه سند مشارکت خود پیش از کنفرانس تغییر اقلیم پاریس، نسبت به کاهش نامشروط ۴ درصدی و مشروط ۱۲ درصدی حجم انتشارات گازهای گلخانهای خود در سال ۲۰۳۰ نسبت به سناریوی «ادامه وضعیت فعلی (BAU)» اعلام آمادگی کرد و همچنین در متن سند مذکور بر لزوم حمایت جامعه جهانی از روند سازگاری با تبعات تغییر اقلیم و حمایتهای مالی و توسعه فناوری از جمهوری اسلامی ایران تأکید شده است.
ارزیابی وضعیت تولید و مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای
وی هدف اصلی از اجرای طرح را دستیابی به خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم دانست و گفت: این طرح ضمن بررسی دقیق و جزئی تاریخی تعهدات بینالمللی کشور در قبال تغییر اقلیم، به دنبال ارزیابی وضعیت تولید و مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای است تا الزامات تغییر در بخش انرژی کشور در صورت پایبندی به تعهدات وتأثیرات پایبندی بر روند توسعه پایدار مشخص شود .
مدیر این طرح پژوهشی در ادامه بیان کرد: بررسی فرصتها و چالشهای پیش آمده با الزامآور شدن توافقنامه پاریس، از دیگر دستاوردهای کلیدی و راهبردی این طرح خواهد بود و فرصتها و چالشها به تفکیک در زمینههای اقتصادی، اجتماعی، علمی، توسعه فناوری و سیاستگذاری مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
قدک ساز با اشاره به اینکه طرح حاضر برای نخستین بار در کشور با همکاری ستاد بهینهسازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری اجرا میشود، اظهار امیدواری کرد تا با انجام یافتن این طرح، سیاستگذاری و برنامهریزی لازم جهت بهرهمندی حداکثری کشور از فرصتهای پیشآمده، در اسرع وقت صورت گیرد.
کارشناس ارشد انرژی و محیط زیست پژوهشکده علوم و فناوری انرژی شریف تغییر اقلیم را یک مسئله جهانی دانست و گفت: مشارکت بینالمللی کشورها تنها راهکار مناسب به منظور کاهش تبعات تغییر اقلیم در سطح جهانی است و در همین راستا، کنوانسیون چارچوبی ملل متحد در مورد تغییر اقلیم جهت پیشبرد اهداف مقابله با تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، سازوکارهای فناوری و مالی مشارکتی متعددی ارائه کرده است.
مشارکت بین المللی بر اساس اصل مسوولیتهای متفاوت اما مشترک
قدک ساز با اشاره به نقش معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در مقابله با تغییر اقلیم بیان کرد: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان یک نهاد عالی در حوزه علم و فناوری میتواند در زمینه بهرهمندی حداکثری کشور از چارچوبهای همکاری بینالمللی از یک سو، و ارائه راهکار بهینه مشارکت کشور در زمینه مقابله با تغییر اقلیم بر اساس اصل «مسئولیت متفاوت اما مشترک» ایفای نقش داشته باشد.
مدیر این طرح پژوهشی در ادامه بیان کرد: از سویی دیگر میتوان این گونه عنوان کرد که تغییر اقلیم یک مساله محیط زیستی است و در بین بخشهای مختلف اقتصادی، بخش انرژی مهمترین بخش تأثیرگذار بر روند تغییر اقلیم و گرمایش جهانی است. از این جهت، ستاد بهینه سازی انرژی و محیط زیست میتواند نقش تأثیرگذار بر ارائه خط مشی مطلوب جمهوری اسلامی ایران در خصوص تعهدات بینالمللی ایران در قبال تغییر اقلیم و گرمایش جهانی داشته باشد.
وی در پایان با اشاره به نقش کارشناسان در حوزههای مختلف گفت: گردهمایی کارشناسان خبره از سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانههای نفت، نیرو و صنعت، معدن و تجارت و دانشگاههای کشور، در کنار مدیریت علمی و به هم پیوسته در این ستاد، فرصت ایدهآلی جهت ارائه خط مشی جامع و یکپارچه در چارچوب طرح حاضر است.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند