یکشنبه، ۲ دی، ۱۴۰۳ | Sunday, 22 December , 2024

ارزیابی تعهدات ایران برای کاهش ۱۲ درصدی انتشارات گازهای گلخانه‌ای تا ۲۰۳۰

نسخه قابل پرینت
کد خبر:1574
سه شنبه، ۲۵ خرداد، ۱۳۹۵ | 12:34

ارزیابی تعهدات ایران برای کاهش ۱۲ درصدی انتشارات گازهای گلخانه‌ای تا ۲۰۳۰

تأثیر تعهدات بین‌المللی کشور در خصوص تغییرات اقلیم، با هدف دستیابی به خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم برای نخستین بار طی یک طرح تحقیقاتی حمایت شده، مورد ارزیابی قرار گرفت.

به گزارش دیده‌بان علم ایران حسام قدک ساز ، مدیر طرح پژوهشی «تنظیم و تشریح تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم و ارزیابی تأثیرات تعهدات بر توسعه پایدار کشور» با اشاره به الزام‌آور شدن توافقنامه پاریس در سال‌های آتی و با توجه به ابلاغ مصوبه مربوطه توسط دولت گفت: طرح پژوهشی حاضر درصدد ارزیابی دقیق تأثیرات تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم بر روند توسعه پایدار کشور و ارائه خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم، با حمایت ستاد بهینه­‌سازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری است.

کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای گامی رو به جلو و کلیدی است

قدک ساز با اشاره به تلاش جهانی در خصوص توقف روند تغییر اقلیم و سازگاری با تبعات آن گفت: از آغاز مذاکرات بین‌المللی در خصوص تلاش جهانی جهت توقف روند تغییر اقلیم و سازگاری با تبعات آن، تصویب پروتکل کیوتو که طی آن کشورهای توسعه یافته متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه ایی در دوره زمانی سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۰۸ شدند، یک گام رو به جلو و کلیدی به شمار می­رود.

این فعال حوزه انرژی و محیط زیست تصویب پروتکل کیوتو را به منظور توقف روند تغییر اقلیم پایان کار ندانست و گفت: اعضای «کنوانسیون چارچوبی ملل متحد در مورد تغییر اقلیم (UNFCCC)» همواره به دنبال دستیابی به توافقنامه جدیدی بودند که شرایط مشارکت بیشتر همه اعضا را در زمینه کاهش انتشار و سازگاری با تبعات تغییر اقلیم، و حمایت­های مالی و فناورانه از کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته فراهم کند.

مدیر طرح تنظیم و تشریح تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال تغییر اقلیم و ارزیابی تأثیرات تعهدات بر توسعه پایدار کشور با اشاره به توافقنامه پاریس اظهار کرد: بر اساس توافقنامه پاریس که مورد اجماع جهانی واقع شد، طرفین این توافقنامه ضمن تأیید لزوم محدود کردن افزایش دمای متوسط زمین به ۲ درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای متوسط در سال‌های پیش از انقلاب صنعتی، متعهد به اجرای «اسناد مشارکت معین ملی مدنظر خود (INDCs)» شدند.

قدک ساز در ادامه افزود: جمهوری اسلامی ایران ضمن ارائه سند مشارکت خود پیش از کنفرانس تغییر اقلیم پاریس، نسبت به کاهش نامشروط ۴ درصدی و مشروط ۱۲ درصدی حجم انتشارات گازهای گلخانه‌ای خود در سال ۲۰۳۰ نسبت به سناریوی «ادامه وضعیت فعلی (BAU)» اعلام آمادگی کرد و همچنین در متن سند مذکور بر لزوم حمایت جامعه جهانی از روند سازگاری با تبعات تغییر اقلیم و حمایت‌های مالی و توسعه فناوری از جمهوری اسلامی ایران تأکید شده است.

ارزیابی وضعیت تولید و مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای

وی هدف اصلی از اجرای طرح را دستیابی به خط مشی جمهوری اسلامی ایران در قبال توافقنامه پاریس و تغییر اقلیم دانست و گفت: این طرح ضمن بررسی دقیق و جزئی تاریخی تعهدات بین‌المللی کشور در قبال تغییر اقلیم، به دنبال ارزیابی وضعیت تولید و مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای است تا الزامات تغییر در بخش انرژی کشور در صورت پایبندی به تعهدات وتأثیرات پایبندی بر روند توسعه پایدار مشخص شود .

مدیر این طرح پژوهشی در ادامه بیان کرد: بررسی فرصت‌ها و چالش‌های پیش آمده با الزام‌آور شدن توافقنامه پاریس، از دیگر دستاوردهای کلیدی و راهبردی این طرح خواهد بود و فرصت‌ها و چالش‌ها به تفکیک در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، علمی، توسعه فناوری و سیاست‌گذاری مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

قدک ساز با اشاره به اینکه طرح حاضر برای نخستین بار در کشور با همکاری ستاد بهینه‌سازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری اجرا می‌شود، اظهار امیدواری کرد تا با انجام یافتن این طرح، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی لازم جهت بهره‌مندی حداکثری کشور از فرصت‌های پیش‌آمده، در اسرع وقت صورت گیرد.

کارشناس ارشد انرژی و محیط زیست پژوهشکده علوم و فناوری انرژی شریف تغییر اقلیم را یک مسئله جهانی دانست و گفت: مشارکت بین‌المللی کشورها تنها راهکار مناسب به منظور کاهش تبعات تغییر اقلیم در سطح جهانی است و در همین راستا، کنوانسیون چارچوبی ملل متحد در مورد تغییر اقلیم جهت پیشبرد اهداف مقابله با تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، سازوکارهای فناوری و مالی مشارکتی متعددی ارائه کرده است.

مشارکت بین المللی بر اساس اصل مسوولیت­های متفاوت اما مشترک

قدک ساز با اشاره به نقش معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در مقابله با تغییر اقلیم بیان کرد: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان یک نهاد عالی در حوزه علم و فناوری می‌تواند در زمینه بهره‌مندی حداکثری کشور از چارچوب‌های همکاری بین‌المللی از یک سو، و ارائه راهکار بهینه مشارکت کشور در زمینه مقابله با تغییر اقلیم بر اساس اصل «مسئولیت متفاوت اما مشترک» ایفای نقش داشته باشد.

مدیر این طرح پژوهشی در ادامه بیان کرد: از سویی دیگر می‌توان این گونه عنوان کرد که تغییر اقلیم یک مساله محیط زیستی است و در بین بخش‌های مختلف اقتصادی، بخش انرژی مهم‌ترین بخش تأثیرگذار بر روند تغییر اقلیم و گرمایش جهانی است. از این جهت، ستاد بهینه سازی انرژی و محیط زیست می‌تواند نقش تأثیرگذار بر ارائه خط مشی مطلوب جمهوری اسلامی ایران در خصوص تعهدات بین‌المللی ایران در قبال تغییر اقلیم و گرمایش جهانی داشته باشد.

وی در پایان با اشاره به نقش کارشناسان در حوزه‌های مختلف گفت: گردهمایی کارشناسان خبره از سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت­خانه­‌های نفت، نیرو و صنعت، معدن و تجارت و دانشگاه‌های کشور، در کنار مدیریت علمی و به هم پیوسته در این ستاد، فرصت ایده­‌آلی جهت ارائه خط مشی جامع و یکپارچه در چارچوب طرح حاضر است.

انتهای پیام

مطالب مرتبط

۳۰۰ دشت ایران به بحران فرو رفت!

تبدیل گازهای گلخانه‌ای به منبع جدید سوخت توسط پژوهشگران کشور

آژیر قرمز زمین به صدا درآمد: فراخوان ۲۴ مرکز علمی جهان برای نجات ۵۰ سال دستاورد سلامت بشر!

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها