قانون‌گذاران آمریکا به ناسا دستور داده‌اند که تا صدمین سالگرد فرود در ماه برنامه‌ای برای سفر به آلفا قنطورس طراحی کنند.
به گزارش دیده بان علم ایران به نظر می‌رسد که انتشار خبر اخیر پروژه استارشات که در پنجاه و پنجمین سالگرد سفر یوری گاگارین به فضا با حضور پروفسور هاوکینگ و یوری میلنر، میلیاردر روس و سرمایه‌گذار پروژه، مطرح شد بسیار جنجال‌برانگیز شده است. اخیراً سناتور قانون‌گذار امریکایی که از بودجه نویسان ناساست، آژانس را به طراحی جستجوگرهای میان ستاره‌ای با هدف پرتاب مأموریتی به آلفا قنطورس، نزدیکترین سیستم ستاره‌ای تا سال ۲۰۶۹ (صدمین سالگرد فرود آپولو ۱۱ در ماه) فراخوانده است.
برخی دانشمندان هنوز ایده سفر میان ستاره‌ای را در دامنه موضوعات علمی_تخیلی می دانند، به این دلیل که آلفا قنطورس در فاصله ۴٫۳۷ سال نوری از ما (نزدیک به ۴۰ تریلیون کیلومتر) واقع شده است. حتی برای سریع‌ترین فضاپیمایی که تاکنون پرتاب شده است به نام جستجوگر Helios، ساخته مشترک ناسا و آلمان، با سرعت حرکت ۲۵۰هزار کیلومتر بر ساعت هم ۱۸هزار سال زمان لازم است تا به آلفا قنطورس برسد.
در واقع برای رسیدن به نزدیکترین ستاره به خورشید در بازه حیات انسان، فضاپیما اگر با سرعتی معادل ۱۰ درصد سرعت نور حرکت کند، رسیدن به آن در طول ۴۴ سال میسر می گردد. اما رسیدن به این سرعت خارق‌العاده حتی برای جستجوگرهای بسیار کم وزن، نیازمند مقدار قابل توجهی انرژی است. این چالشی بود که میلنر برای آن ایده فضاپیماهای تراشه‌ای را با وزن کمتر از یک گرم مطرح کرد. برای جلوگیری از استفاده شتاب دهنده‌های موتوری یا سوختی در آنها، تراشه‌ها بادبان‌های نوری بسیار سبک خواهند داشت تا با آرایه لیزری پرقدرت زمینی شتاب حرکتی لازم را دریافت کنند و به ۲۰ درصد سرعت نور برسند، دراین صورت در طول بیست سال به آلفا قنطورس خواهند رسید.
ایده پیشرانه لیزری برای جست‌وجوی میان ستاره ای (DEEP IN) که الهام بخش میلنر برای طرح پروژه استارشات بوده است حاصل افکار فیلیپ لوبین از دانشگاه کالیفرنیاست. وی چندین پایان‌نامه با موضوعات لیزرهای قدرتمند و کاربردهای فضایی آن در سال ۲۰۱۴ به NIAC ارائه کرده است. به او ۵۰۰ هزار دلار جایزه تعلق گرفته است تا تحقیقاتش را تکمیل کند و گسترش دهد. به نوشته نجوم، ایده اصلی لوبین این بود که آرایه لیزری در فضا مستقر شود، ولی میلنر پافشاری کرد که اگر آرایه در زمین مستقر نباشد پروژه بسیار پرهزینه و طولانی خواهد شد.
با وجود موانع علمی و فناوری موجود به نظر می‌رسد که ناسا با تخصیص یافتن رسمی بودجه تحقیقاتی بتواند به همکاری میلنر بیاید تا با هم هدایت پروژه را بر عهده گیرند. شاید تا چند دهه دیگر تحولی بزرگ در پیشرفت‌های فضایی بشر شکل گیرد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند