شش سال پیش در چنین روزی دکتر مجید شهریاری، استاد مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی در مسیر رفتن به دانشگاه در اقدامی تروریستی به شهادت رسید.
به گزارش دیده بان علم ایران در بامداد دوشنبه هشتم آذرماه ۱۳۸۹، دکتر مجید شهریاری، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی و عضو شورای ملی سزامی در حالی که همراه همسرش راهی دانشگاه بود در بلوار ارتش در شمال تهران هدف یک اقدام تروریستی قرار گرفت که به شهادت وی و مجروحیت همسر و راننده اش منجر شد.
همزمان با این ترور ناجوانمردانه، دکتر فریدون عباسی، یکی دیگر از اساتید دانشکده مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی نیز در حوالی ولنجک تهران در حالی که مشغول پارک کردن خودرو خود بود به شیوه ای مشابه (اتصال بمب به بدنه خودرو) ترور شد که عباسی و همسرش از این حادثه جان سالم به در بردند.
دکتر عباسی، بهمن ماه همان سال به سمت معاون رییس جمهور و رییس سازمان انرژی اتمی ایران منصوب شد.
دکتر مجید شهریاری در سال ۱۳۴۵ در زنجان متولد شد. وی، تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زنجان، دوره کارشناسی را در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر (از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۸)، دوره کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی هسته‌یی در دانشگاه صنعتی شریف ( از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۱) و دوره دکتری را در رشته مهندسی هسته ای در دانشگاه امیرکبیر (از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۷) گذارند.
دکتر شهریاری پس از فراغت از تحصیل به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه امیرکبیرمشغول به کار شد. وی در بهمن ماه ۱۳۸۰ با درجه استادیاری به عنوان عضو هیات علمی به گروه آمورشی کاربرد پرتوهای دانشگاه شهید بهشتی پیوست و حدود چهار سال بعد به مرتبه دانشیاری ارتقا یافت. وی چند ماه قبل از شهادت به درجه استادی ارتقاء یافته بود.
وی در دوره دانشیاری، استاد راهنمای ۱۷ دانشجوی کارشناسی ارشد و پنج دانشجوی دکتری بوده و ۲۱ مقاله تخصصی در مجلات علمی پژوهشی به چاپ رسانده بود. همچنین در ۲۴ کنفرانس بین المللی به ایراد سخنرانی در رشته تخصصی خود پرداخته بود و مجری پنج طرح پژوهشی بود.
شهید شهریاری که مدیر گروه کاربرد پرتوهای دانشکده مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی بود از خردادماه ۱۳۸۷ به عنوان عضو شورای ملی سزامی (طرح مرکز تابش سینکروترون برای تحقیقات و علوم کاربردی در خاورمیانه) و مشاور تیم نمایندگی ایران در شورای بین‌المللی سزامی منصوب شده بود.
پیکر شهید شهریاری، دهم آذرماه با بدرقه گرم جمعی از مسوولان بلندپایه کشور، دانشگاهیان و اقشار مختلف مردم تهران در صحن امامزاده صالح به خاک سپرده شد.
حدود یک سال پیش از ترور دکتر شهریاری، دکتر مسعود علیمحمدی، استاد فیزیک دانشگاه تهران هم در بامداد ۲۲ دی ماه ۸۸ هنگام بیرون آمدن از منزل بر اثر انفجار یک بمب به شهادت رسیده بود.
خط ترور ناجوانمردانه دانشمندان و متخصصان هسته ای ایران با شلیک به مهندس داریوش رضایی‌نژاد، دانشجوی دکتری مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در بعد از ظهر اول مرداد ماه ۱۳۹۰ ادامه یافت. وی زمانی که همراه با همسر و دختر خردسالش به خانه خود در یکی از خیابان‌های فرعی خیابان بنی هاشم باز می گشت، حین پارک خودرو، هدف تیراندازی تروریستهای موتورسیکلت سوار قرار گرفت.
حذف فیزیکی دانشمندان هسته ای در گرماگرم مخالفتهای شدید غرب با برنامه هسته ای ایران، دو قربانی دیگر نیز داشت. مهندس مصطفی احمدی روشن، دانش آموخته جوان مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شریف و معاون بازرگانی سایت هسته ای نطنز ۲۱ دی ماه ۱۳۹۰ پس از خروج از منزل در ساعت ۸:۳۰ صبح با چسباندن یک بمب مغناطیسی به خودرو اش در خیابان گل نبی تهران (میدان کتابی) ترور شد. رضا قشقایی، راننده و همکار احمدی روشن نیز در این حمله به شهادت رسید.
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند