پژوهشگران کره، با استفاده از نانولوله کربنی، گرافن و پروتئین استخراج شده از بدن انسان، موفق به ساخت زبان مصنوعی شدند که حساسیتی ۱۰ هزار برابر نسبت به زبان طبیعی در چشیدن مزه‌های شور و شیرین دارد.
به گزارش دیده‌بان علم ایران این زبان زیست الکترونیکی قادر است دو مزه شیرین و شور را از هم تفکیک کند و به این ترتیب می‌تواند کاربردهای زیادی در صنعت مواد غذایی داشته باشد.
اما آنچه در این پروژه بسیار اهمیت دارد، آن است که این زبان مصنوعی می‌تواند حساسیتی ۱۰ هزار برابر بیشتر از زبان طبیعی در تشخیص مزه شیرین و شور داشته باشد، این ویژگی موجب شده است که بتوان از این ابزار برای ساخت دستگاه‌های دقیق تولید و نظارت بر تولید مواد غذایی استفاده کرد.
برخی متخصصان معتقدند که این زبان مصنوعی قادر است با دقت و ظرافتی که دارد، جایگزین آزمایش غذا توسط انسان شود، یعنی دیگر نیاز نیست برای آزمایش غذا از مزه کردن انسان استفاده شود.
محققان برای تولید این زبان مصنوعی اطلاعات DNA را از پروتئین گیرنده‌های تست غذا استخراج کردند، آنها روی گیرنده‌هایی متمرکز شدند که قادر به تشخیص شیرینی از شوری است.
در حال حاضر در برخی از حسگرها از گرافن استفاده می‌شود، این گروه میزان تغییر جریان حاصل از حضور عامل مزه را اندازه‌گیری و از آن برای ساخت زبان مصنوعی استفاده کردند.
متخصصان این حوزه معتقدند که این زبان نسبت به حسگرهای چشایی که پیش از این ساخته شده است، مزیت های بسیاری دارد.
دو سال قبل، یک زبان مصنوعی ساخته شد که ۱۰۰ برابر حساس‌تر از زبان انسان بود، اما این حسگر جدید از حسگر پیشین ۱۰۰ برابر حساس‌تر است، محققان معتقدند که این زبان به زودی می‌تواند جایگاه خود را در کاربردهای تجاری و صنعت افزودنی‌های غذایی پیدا کند.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند