تحقیقات پژوهشگران در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک نشان می دهند که گرچه سن انسان تا دهه ۱۹۹۰ افزایش یافته و یک نمونه سن ۱۲۲ سال نیز دیده شده، اما بعد این افزایش به پایان خود رسیده است.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، ژان لوئیز کالما ۱۲۲ سال عمر کرد و مسن‌ترین انسان جهان بود. او در کودکی در شهر محل زندگی‌اش آرل در فرانسه به وَنسان وَن گوگ، نقاش بزرگ هلند وسایل نقاشی می‌فروخت.
کالما حدود ۷۰ سال سن داشت که حق رای به طور رسمی در فرانسه به زنان اعطا شد.
ژان لوئیز کالما در سال ۱۹۹۷ در سن ۱۲۲ سالگی درگذشت. چشمانش به هنگام مرگ دیگر نمی‌دیدند، گوش‌هایش نمی‌شنیدند و او مجبور بود روی صندلی چرخ‌دار حرکت کند. تا امروز هیچ انسانی به این مرز سنی نرسیده است.
یان ویگ و محققانی که با او در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک تحقیق می‌کنند، مقاله‌ای در این باره در مجله تحقیقی “نِیچر” چاپ کرده‌اند. آنها در این مقاله نوشته‌اند که ژان لوئیز کالما احتمالا همچنان رکورددار سن در جهان باقی خواهد ماند.
این محققان که تحقیق‌شان را از داده‌های موجود در ۳۸ کشور جهان جمع‌آوری کرده‌اند، اعلام می‌کنند که مرزی طبیعی برای سن انسان وجود دارد و احتمال رسیدن به سن ۱۲۵ سالگی برای هرفردی یک- ده هزارم است. بنابراین از هر ۱۰ هزار نفر تها یک نفر می‌تواند به این سن برسد.
این که متوسط سن انسان‌ها در قرن بیستم افزایشی چشمگیر داشته را کسی کتمان نمی‌کند. به دلیل شروع و رواج واکسیناسیون در جهان، افزایش بهداشت و توسعه دارو و همچنین مناسبتر شدن تغذیه، سن انسان‌ها به شدت افزایش یافته است.
در چنین شرایطی دیگر یک زن آلمانی در ۵۰ سالگی دار فانی را وداع نمی‌گوید و به طور متوسط به مرز ۸۳ سالگی می‌رسد. اما شرایط جدید جهان سبب شده که بیماری‌های جدید افزایش یابند: سرطان آسیبی جدید برای زندگی شده است؛ قلب قدرت فعالیت‌اش را از دست می‌دهد؛ اندام‌های عصبی به شدت ضعیف می‌شوند و در سنین بالا آلزیمر گریبان انسان را می‌گیرد.
تحقیقات یان ویگ و محققانی که با او در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک فعالیت می‌کنند، نشان می‌دهند افرادی که سن‌شان بیش از ۱۰۰ سال است از دهه ۱۹۸۰ به بعد دیگر از پیشرفت‌های علم پزشکی بهره‌ای نمی‌برند و شرایط شان تغییر چندانی نمی‌کند.
این تحقیق نشان داده است که شرایط زندگی افرادی که سن‌شان بالای صدسال است تغییر چندانی نکرده است. در میان ۵۳۴ فردی که مورد تحقیق قرار گرفته و سن بسیار بالایی داشتند مشخص شد که در سال‌های میان ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ میلادی حداکثر سن از ۱۱۱ سال به ۱۱۵ سال افزایش یافت.
این سن ۱۱۵ سال اما باقی ماند و دیگر افزایشی نداشت. یان ویگ بر این نظر است که ۱۱۵ سال سن پایانی است و گرچه افراد بیشتری به سن ۱۰۰ خواند رسید، اما مرز ۱۱۵ سال به سختی شکسته می‌شود.
از سال ۱۹۹۷ که ژان لوئیز کالمای ۱۲۲ سال فوت شد، تاکنون هیچ فردی موفق نشده بیشتر از سن او زندگی کند.