پژوهشگاه صنعت نفت در نهمين جشنواره و نمايشگاه نانو فناوري تهران، دانش فني فرمولاسيون نانو امولسيون پايدار از نانوذرات براي افزايش ازدياد برداشت را ارايه كرده است.
به گزارش دیده بان علم ایران مطالعه بررسي و اجراي پروژه‌هاي ازدياد برداشت در توليد نفت بيشتر به كمك فناوري‌هاي جديد مانند نانو فناوري مي‌تواند چشم انداز جالبي در افزايش راندمان و بهره برداري بيشتر از ذخاير زيرزميني مانند نفت كه در كشور ايران به وفور وجود دارد، داشته باشد.
اين پروژه با شركت ملي نفت ايران و شركت نفت فلات قاره بر روي مخزن بلال در حال انجام مي باشد و در آزمايشات سيلابزني مغزه با نفت بلال با استفاده از نانو سيالات پايدار در دماي بالاي ۹۰ درجه سانتي گراد و فشار بالاي psai6000 منجر به افزايش چشم‌گير بازيافت نفت (oil recovery) در مقايسه با آب شده است.
طرح توليد نفت بيشتر از ذخاير نفتي و اقدامات جديد براي بيرون آوردن نفت باقي مانده در لايه‌هاي سنگ مخزن به بازيافت نوع سوم بر مي‌گردد كه يكي از روش‌هاي بازيافت نوع سوم براي بيرون آوردن نفت از لايه هاي سنگ مخزن، تزريق آب به مخزن است كه تحت عنوان Water Flooding شناخته مي شود.
گفتني است امروزه به كمك نانو فناوري و افزودن يك سري مواد نانو ساختار به آب، آب تزريقي به مخزن سبب افزايش ازدياد برداشت نفت مي شود. اين ذرات نانو ساختار با ابعاد نانو و سطح زيادي كه دارند در سطح مشترك بين نفت و آب قرار گرفته و باعث كاهش كشش بين سطحي بين نفت و آب و تشكيل امولسيون‌هاي پايدار مي شوند.
همچنين اين نانو ذرات مي‌توانند در سطح مشترك بين نفت و آب با انجام واكنش‌هاي كاتاليستي باعث كاهش گرانروي نفت خام و سبك سازي آن در شرايط مخزن شده و همچنين اين نانو ذرات مي‌توانند تر‌شوندگي سنگ مخزن را از نفت دوست به آب دوست تبديل كنند در نتيجه همه اين عوامل باعث مي‌شود كه نفت از لايه‌هاي سنگ جدا شده و به سمت چاه توليدي حركت كند و راندمان توليد افزايش يابد.
بر همين اساس در اين پروژه از نانو ساختارهاي اكسيدهاي فلزي، نانو ساختارهاي كربني، نانو ساختارهاي هيبريدي در تهيه نانو سيالات پايدار در شرايط شوري و دماي بالا براي ازدياد برداشت مخازن نفتي با مكانيزم‌هاي تشكيل امولسيون‌سازي در سطح مشترك بين نفت و آب با كاهش كشش سطحي و انجام فرايندهاي كاتاليستي و سبك‌سازي نفت خام و يا تغيير تر‌شوندگي سنگ مخزن از نفت دوست به آب دوست استفاده شده است.