استاد ایرانی کالج کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه دلاور آمریکا در تحقیقات خود بر روی عارضه سندروم سینه چوبی در جوجه ها به کشف جدیدی دست یافته اند.
به گزارش خبرنگار دیدهبان علم ایران در طول دهه گذشته، شیوع ناهنجاری توصیف شده به عنوان سینه های چوبی (Wooden (or woody) Breast Syndrome) و اثرات آن بر کیفیت گوشت، توجه گسترده ای از سوی دانشمندان گوشت و حیوانات به خود جلب کرده است. اگرچه اتیوپاتوژنز این میوپاتی هنوز مشخص نشده است، بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که سرعت رشد سریع و تولید بالای سینه در جوجهها ارتباط نزدیکی با شروع و توسعه ناهنجاریهای عضلانی مانند سینههای چوبی دارد.
ماهیچههای متاثر از سینه چوبی در مقایسه با ماهیچههای طبیعی از نظر ماکروسکوپی، رنگ پریدگی نشان میدهند و شامل مناطقی بیرون زده با قوام سخت هستند. از نظر بافتشناسی، ماهیچههای پستان چوبی، میودژنراسیون مزمن همراه با بازسازی، ادم بینابینی و همچنین تجمع بافت همبند شل و فیبروز را نشان میدهند.
ضایعات پستان چوبی به طور کلی متقارن هستند، با این حال، مشخص شده است که قسمت سطحی ماهیچه پستان نسبت به قسمت عمیق در برابر ضایعات چوبی پستان آسیبپذیرتر است. علاوه بر تغییرات ماکروسکوپی و بافت شناسی آشکار ذکر شده این بیماری همچنین اثرات منفی قابل توجهی بر کیفیت گوشت نشان می دهد، از جمله ظرفیت نگهداری آب ضعیف، تغییر خواص بافتی با افزایش سختی و همچنین کاهش ارزش تغذیه ای با افزایش اکسیداسیون لیپید و پروتئین همراه با مقادیر بیشتر چربی و کلاژن و پروتئین کل کمتر که باعث پذیرش پایین مشتری و در نتیجه ضرر اقتصادی می شود.
مزارع دلاور (Delaware) آمریکا هر سال بیش از ۲۴۰ میلیون جوجه گوشتی پرورش می دهند که با تاثیر ۳٫۵ میلیارد دلاری بر اقتصاد این ایالت، برترین محصول تولیدی در ایالت است اما تخمین زده می شود که سندروم سینه چوبی که با ماهیچه سینه سفت و مایل به زرد مشخص می شود، تا پنج درصد از یک گله را تحت تأثیر قرار می دهد و گوشت آن پرندگان را غیرقابل فروش می کند. این بیماری که به عنوان سندروم پستان چوبی شناخته می شود، ممکن است حداقل ۲۰۰ میلیون دلار در سال به مرغداری های آمریکا خسارت بزند.
بهنام آبشت و تیمش در کالج کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه دلاور در تحقیقات خود بر روی سندرم سینه چوبی در جوجه ها دریافته اند که گلبولهای سفید خون پر از چربی در اطراف رگهای جوجههای گوشتی و علائم تورم، عوامل کلیدی کمککننده به این بیماری تخریب عضلانی در این پرندگان است که در نهایت میتواند بر کیفیت گوشت آنها تأثیر بگذارد.
جوجه های گوشتی مبتلا به سندروم سینه چوبی معمولاً گوشت سفت و جویدنی دارند. علت ناشناخته است، اما حدس و گمان وجود دارد که بیماری ناشی از پرورش ژنتیکی جوجه ها برای داشتن توده عضلانی سینه بزرگتر است.
در این تحقیق جدید که در قالب مقاله ای در مجله Scientific Reports ارائه شده است، آبشت و همکارانش از یک تکنیک نوظهور به نام ترانسکریپتومیکس فضایی برای به دست آوردن اطلاعات دقیق در مورد آنچه که ژنها در انواع سلولی در بافت ماهیچه مرغ انجام میدهند، استفاده کردند.
محققان میتوانند ببینند چه اطلاعات خاصی در هر یک از ژنهای سلولهای مختلف جوجهها رمزگذاری شده است. آنها دریافتند گلبول های سفید خون به نام ماکروفاژهای پر از لیپید یا “سلول های کف” نزدیک به رگ مرغ، سلول های کلیدی مسئول تغییر تجزیه و ذخیره چربی ها در شروع سندرم سینه چوبی هستند.
این یافته ها می تواند به درک بهتر این بیماری که صنعت مرغداری دلاور را مستاصل کرده کمک کند.
البته رونویسی فضایی فقط در مطالعه پرندگان کاربرد ندارد، آنچه محققان با رونویسی فضایی کشف کرده اند می تواند به پیشرفت مطالعات چاقی در انسان کمک کند.
جوجه های مبتلا به سندرم سینه چوبی به راحتی قابل تشخیص هستند.
آبشت، استاد ژنتیک حیوانات در کالج کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه دلاور گفت: آنها اغلب در راه رفتن مشکل دارند و بال های آنها انعطاف پذیر نیست. علاوه بر این، هنگامی که جوجه ها تحرک بال خوبی ندارند، ممکن است هنگام راه رفتن به زمین بیافتند و نتوانند از بال های خود برای بلند شدن استفاده کنند. این یک مشکل اقتصادی بسیار بزرگ است و هر راه حلی که بتواند سلامت مرغ ها را بهبود بخشد از نظر اقتصادی کمک زیادی به تولید کنندگان طیور خواهد کرد.
ارین برانیک، دانشیار دانشگاه دلاور و پاتولوژیست آناتومیک دامپزشکی هم می گوید: محققان مشکلاتی را مشاهده کردهاند که در آن پرندگان دراز میکشند و نمیخواهند حرکت کنند. این بی تحرکی آنها را مستعد ابتلا به بیماری های دیگر می کند.
وی افزود: ما می خواهیم محصولات گوشتی خود را ایمن، سالم نگه داریم و خواسته های مصرف کنندگان را برآورده کنیم. در عین حال، ما میخواهیم مطمئن شویم که به نفع سلامت پرندگان کار میکنیم و مطمئن شویم که آنها شاد و سالم هستند، میتوانند در اطراف حرکت کنند و کاری را انجام دهند که یک مرغ گوشتی معمولی انجام میدهد.»
آبشت و برانیک بیش از یک دهه در تحقیقات سندرم پستان چوبی با یکدیگر همکاری داشته اند. Ziqing Wang که اکنون فارغ التحصیل دانشگاه UD و اولین نویسنده مقاله است، از سال ۲۰۱۹ تا آگوست ۲۰۲۳ به عنوان کاندیدای دکتری تحت هدایت آبشت در این تحقیقات همکاری داشته است.
رمزگشایی رونوشت های ژنی
در این جدیدترین تحقیقات، این تیم بافت ماهیچه ای سه جوجه گوشتی ۲۳ روزه را که به طور تصادفی از یک مرغداری انتخاب شده بودند، بررسی کردند.
محققان نمونه هایی از بافت ماهیچه ای را منجمد کردند و سپس بافت سخت شده را به ورقه های بسیار نازک برش دادند. آنها عکس گرفتند و نمونه ها را به صورت میکروسکوپی برای نشانه های بیماری بررسی کردند و در عین حال ژن های موجود در بافت عضلانی را نیز تجزیه و تحلیل کردند. یکی از سه نمونه سندرم پستان چوبی تایید شد. در آن نمونه، محققان گلبول های سفید چربی یا ماکروفاژهای مملو از چربی را در نزدیکی رگ های مرغ پیدا کردند. آنها همچنین سلول های فومی را در دو نمونه به ظاهر سالم پیدا کردند که نشان می دهد آنها شروع به ایجاد سندرم پستان چوبی کرده اند.
وانگ (Wang) میگوید: «از آنجایی که ماکروفاژهای مملو از چربی بسیار نزدیک به رگها هستند، این امکان وجود دارد که وقتی اندازه یا مقدار آنها بزرگ میشوند، باعث انسداد ورید شوند. رگها رانده میشوند. خون کافی در اطراف وجود ندارد و در نهایت منجر به التهاب سیاهرگ می شود.
وانگ گفت این همچنین می تواند نشان دهد که لیپیدهایی که از رگ ها می آیند “به درستی استفاده نمی شوند.” لیپیدها حتی می توانند باعث التهاب در سینه مرغ شوند.
یافتههای جدید، یافتههای قبلی تیم را ارتقا میدهد که یک آنزیم حیاتی برای متابولیسم چربی ممکن است در ایجاد سندرم پستان چوبی نقش داشته باشد.
وانگ میگوید: «یافتههای فعلی ما بیشتر از اهمیت یک ژن کلیدباز شناسایی شده در سندرم پستان چوبی حمایت میکند و انواع سلولهای خاصی را که این ژن در آن بیان میشود، نشان میدهد.
وی گفت: «ما در تلاشیم تا این بیماری را بهتر درک کنیم و شاید سعی کنیم راههای بهتری برای کنترل این بیماری و استراتژیهای پرورش آتی بیاندیشیم. ما در تلاشیم تا بفهمیم واقعاً چه اتفاقی در حال رخ دادن است.»
از طریق این تحقیقات، این تیم همچنین نشانگرهای زیستی بالقوه مخصوص پستان های چوبی را شناسایی کردند که می تواند به شناسایی و تشخیص زودهنگام بیماری کمک کند.
وانگ گفت: «این مهم است زیرا میتواند مختص این بیماری یا آسیب عضلانی باشد. استفاده از تکنیکهای دیگر برای تایید آن یا مطالعه بیشتر این ژنهای خاص در عضله میتواند مهم باشد.
یافتن راه حل
بنابراین، چه چیزی از نظر متابولیکی در جوجه هایی که سندرم سینه چوبی دارند در مقایسه با جوجه هایی که آن را ندارند تغییر می کند؟ این دقیقاً همان چیزی است که تیم تحقیقاتی مایلند در درازمدت کشف کنند. با این اطلاعات، تیم میتواند راه خود را به عقب برگرداند و چگونگی کاهش شیوع سندرم سینه چوبی در گلههای مرغ را حل کند.
برانیک گفت: «اگر بتوانیم زمان شروع بیماری و شدت آن را به تعویق بیندازیم، یک دستاورد باورنکردنی خواهد بود.»
برانیک گفت که برخی از واحدهای مرغداری در حال حاضر تغییراتی را در شیوه های پرورش خود آغاز کرده اند و رویکردی متفاوت در مورد ماهیچه های سینه جوجه ها اتخاذ کرده اند.
برانیک گفت: «هر چیز جدیدی که در مورد این بیماری یاد میگیریم به ما کمک میکند تا میزان بد شدن آن یا تعداد پرندگانی که در آینده تحت تأثیر قرار میگیرند را کاهش دهیم. همه اینها به ما کمک می کند مرغ بیشتری تولید کنیم. همچنین این پرندگان را در حالی که در حال رشد هستند سالم و شاد نگه داریم.
این تحقیق همچنین می تواند پیامدهایی برای درک بیماری های انسانی داشته باشد.
آبشت می گوید یافته های این تحقیق در مطالعات چاقی کاربرد دارد.
ماکروفاژهای مملو از چربی زمانی در ماهیچه های سینه مرغ شکل می گیرند که چربی زیادی در بافت وجود دارد. این پدیده مشابه چیزی است که در افراد چاق و همچنین در التهاب ناشی از رسوبات چربی در شریانهای انسان رخ میدهد.
انتهای پیام