دولت ایران از عضویت در «شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم» انصراف داد.
به گزارش خبرنگار دیده‌بان علم ایران، رئیس جمهور با تقویم لایحه ای به مجلس شورای اسلامی، عدم تمایل دولت به تداوم عضویت در «شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم» و نیز دو شورای بین‌المللی موزه‌ها و محوطه‌ها و بناها را اعلام کرده کرده است.
در متن نامه رئیس جمهور آمده است: «با توجه به عدم تمایل دولت جمهوری اسلامی ایران به تداوم عضویت در برخی مجامع بین‌المللی، لایحه زیر برای انجام تشریفات قانونی تقدیم می شود:
«لایحه اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در سازمان ها و مجامع بین المللی مصوب ۲۶/ ۱/ ۱۳۶۵ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن
ماده واحده – ردیف های (۱۷) و (۲۵) جدول دوم ذیل ماده واحده قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در سازمانها و مجامع بین المللی مصوب ۲۶/۱/۱۳۶۵ و ردیف (۶۶) فهرست موضوع تبصره (۴) الحاقی به قانون یاد شده مصوب ۳/ ۹ /۱۳۷۰ حذف می شوند.»
این نامه به امضای رئیس جمهور و وزیر امور خارجه رسیده است.»
انتشار خبر این لایحه و اعلام تمایل دولت به خروج ایران از این مجامع بین‌المللی خصوصا با توجه به شناخته شده بودن «شورای بین‌المللی موزه ها» و «شورای بین‌المللی محوطه ها و بناها (ایکوموس)» بازتاب زیادی در رسانه ها داشته اما شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم (TWNSO) حتی در بین جامعه علمی کشور هم چندان شناخته شده نیست. دلیل آن هم این است که این شبکه اساسا نزدیک به دو دهه است که وجود خارجی ندارد!
شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم (TWNSO)، سازمانی غیر‌دولتی بود که در سال ۱۹۸۸ به ابتکار فرهنگستان علوم جهان (TWAS) توسط وزیران علم و فن‌آوری و آموزش عالی و رؤسای فرهنگستان علوم و شوراهای پژوهشی در کشورهای جهان سوم به منظور ارتقاء پایه علمی توسعه پایدار اقتصادی در کشورهای جنوب تأسیس شد. کمک مالی به پروژه‌های تحقیقاتی مشترک، جایزه “سلسو فورتادو” در اقتصاد سیاسی، انتشارات و برگزاری کارگاهها و طراحی شبکه‌ها از فعالیتهای این شبکه بوده است.
عضویت ایران در این شبکه به درخواست وزارت فرهنگ و آموزش عالي (دانشگاه صنعتي شريف و سازمان پژوهش‌هاي علمي و صنعتي ايران) صورت گرفته بوده است.
شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم (TWNSO) در سال ۲۰۰۶ با تصویب وزرای علوم و فناوری گروه ۷۷ در نشستی که در ریودوژانیروی برزیل برگزار شد به کنسرسیوم علم، فناوری و نوآوری برای جنوب (COSTIS) تبدیل شد. البته این کنسرسیوم هم چند سالی است که به محاق رفته به طوری که در اجلاس سال گذشته گروه ۷۷ که در هاوانا (کوبا) برگزار شد، اعضای گروه ۷۷ بر احیاء مجدد آن تاکید کردند.
گروه ۷۷ که در حال حاضر بیش از ۱۳۰ عضو دارد بزرگترین مجمع بین دولتی کشورهای درحال توسعه در چارچوب سازمان ملل متحد است.
انتهای پیام