برندگان دهمین جایزه علیمحمدی در فیزیک و سومین جایزه علیمحمدی در ریاضیات معرفی شدند.
به گزارش خبرنگار دیده‌بان علم ایران، “جایزۀ علیمحمدی” به نام شهید دکتر مسعود علیمحمدی از سال ۱۳۹۰ هر سال توسط پژوهشگاه دانشهای بنیادی به نویسندگان رساله‌های برتر دکتری فیزیک اهدا شده است. این جایزه از سال ۱۳۹۶ به نویسندگان رساله‌های برتر دکتری ریاضی نیز اهدا می‌شود. انجمن فیزیک ایران در برگزاری این جایزه در رشتۀ فیزیک با پژوهشگاه همکاری دارند.
به علت شیوع بیماری کرونا، جایزۀ امسال با تأخیر و عدم برگزاری مراسم جمعی اعطا خواهد شد.
دهمین جایزۀ علیمحمدی در فیزیک
این جایزه از بین متقاضیان فارغ التحصیلان داخل کشور به نامبردگان زیر اعطا می‌شود:
۱. امین بابازاده، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری رشتۀ فیزیک در گرایش اپتیک از دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایۀ زنجان، برای رسالۀ دکتری با عنوان «تبدیل طول موج کلاسیکی و کوانتومی نور در محیط‌های غیرخطی مرتبۀ دوم»
(استاد راهنما: دکتر رحمان نوروزی).
۲. علی معتضدی فرد، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری رشتۀ فیزیک در گرایش اتمی مولکولی از دانشگاه اصفهان، برای رسالۀ دکتری با عنوان «طرح‌واره‌های نظریِ تولید و کنترل اثر دینامیکی کازیمیر در سامانه‌های اپتومکانیک آمیختۀغیرخطی» (استادان راهنما: دکتر محمدحسین نادری و دکتر رسول رکنی‌زاده).
سومین جایزۀ علیمحمدی در ریاضی
این جایزه از بین متقاضیان فارغ‌التحصیلان داخل کشور به نامبردگان زیر اعطا می‌شود:
۱. عباس معارف‌پرور، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری رشتۀ ریاضی محض از دانشگاه تربیت مدرس، برای رسالۀ دکتری با عنوان «میدان‌های پولیا با درجۀ کوچک و شاخیدگی کم» (استاد راهنما: دکتر علی رجایی).
۲. مریم سلیمانی، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری رشتۀ ریاضی محض در گرایش آنالیز (تابعی) از دانشگاه اصفهان، برای رسالۀ دکتری با عنوان «عملگرهای نرم‌گرا و خاصیت BPB در فضاهای باناخ» (استادان راهنما: دکتر جعفر زعفرانی و دکتر مجید فخار).
مسعود علیمحمدی، استاد فیزیک دانشگاه تهران در بامداد ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸، هنگام بیرون آمدن از منزلش بر اثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور ترور شد و به شهادت رسید. وی مدرک کارشناسی را از دانشگاه شیراز (۱۳۶۴) و کارشناسی ارشد (۱۳۶۷) و دکتری فیزیک با گرایش ذرات بنیادی را از دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۷۱ کسب کرد و اولین فردی بود که در ایران دکترای خود را در رشته فیزیک دریافت کرد.
علیمحمدی همچنین به همراه وحید کریمی پور، اولین دانشجویان پسادکتری در پژوهشگاه دانشهای بنیادی بودند.
تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بود و طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰با مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات پژوهشگاه دانشهای بنیادی نیز همکاری داشت و نقش موثری در زیرساخت علمی پژوهشگاه دانشهای بنیادی و برپایی تحصیلات تکمیلی در ایران ایفا کرد.
انتهای پیام