دومین جایزه علیمحمدی در ریاضیات مشترکا به دو دانش آموخته دکتری ریاضیات اعطا شد.
به گزارش خبرنگار دیده بان علم ایران، برندگان هشتمین برندگان جایزهٔ علیمحمدی در رشتهٔ فیزیک و دومین برندگان جایزهٔ علیمحمدی در رشتهٔ ریاضی طی مراسمی با حضور خانوادهٔ شهید دکتر علیمحمدی، دکتر اجتهادی رییس انجمن فیزیک، دکتر لاریجانی ریاست پژوهشگاه و جمعی از پیشکسوتان و پژوهشگران پژوهشگاه دانش های بنیادی معرفی و تقدیر شدند.
دومین جایزه علیمحمدی در ریاضیات به طاهره آلادپوش از پژوهشگاه دانشهای بنیادی و علی خزلی از دانشگاه صنعتی شریف اهدا شد.
خزلی کسب مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی در مکزیک سال ۸۴ ، مدال طلای المپیاد جهانی دانشجویی در اکراین سال ۸۵ ، مدال طلای المپیاد جهانی دانشجویی در اوکراین سال ۸۷ و رتبه دوم کنکور کارشناسی ارشد در رشته ریاضی سال ۸۷ را نیز در کارنامه علمی خود دارد.
سید محمدرضا طاهری از دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان و علیرضا ملایی‌نژاد از پژوهشگاه دانشهای بنیادی مشترکاً هم موفق به دریافت این جایزه در رشتهٔ فیزیک شدند.
نخستین جایزه علمیحمدی در ریاضیات سال گذشته به ناصر گلستانی، دانش آموخته دکتری آنالیز و استادیار دانشکده علوم ریاضی دانشگاه تربیت مدرس و مریم شاه سیاه، دانش آموخته دکتری ترکیبیات دانشگاه صنعتی اصفهان اعطا شد.
جایزه علیمحمدی به پاس خدمات علمی و دانشگاهی شهید دکتر مسعود علیمحمدی استاد فقید دانشگاه تهران و اولین دانش‌آموختۀ دکتری فیزیک داخل کشور نامگذاری شده است.
این جایزه علمی توسط پژوهشگاه دانشهای بنیادی و با همکاری انجمن فیزیک ایران از سال ۱۳۹۰ به رساله‌های برتر دکتری فیزیک که در داخل کشور تهیه شده باشند اعطا می‌شود.
از سال ۹۶ جایزه دیگری به نام جایزه علیمحمدی در ریاضیات نیز اعطا شده است.
مسعود علیمحمدی، استاد فیزیک دانشگاه تهران در بامداد ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸، هنگام بیرون آمدن از منزلش بر اثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور ترور شد و به شهادت رسید. وی مدرک کارشناسی را از دانشگاه شیراز (۱۳۶۴) و کارشناسی ارشد (۱۳۶۷) و دکتری فیزیک با گرایش ذرات بنیادی را از دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۷۱ کسب کرد و اولین فردی بود که در ایران دکترای خود را در رشته فیزیک دریافت کرد.
علیمحمدی همچنین به همراه وحید کریمی پور، اولین دانشجویان پسادکتری در پژوهشگاه دانشهای بنیادی بودند.
تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بود و طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰با مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات پژوهشگاه دانشهای بنیادی نیز همکاری داشت و نقش مؤثری در زیرساخت علمی پژوهشگاه دانشهای بنیادی و برپایی تحصیلات تکمیلی در ایران ایفا کرد.
انتهای پیام
انتهای پیام