محققان دانشگاه میشیگان به سرپرستی دکتر پريسا پورشهيد سعيد آبادی با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی موفق به تولید سلول های ماهیچه قلب در محیط آزمایشگاه و پیوند آن به قلب برای بهبود عملکرد قلبی بیماران شدند.
به گزارش دیده بان علم ایران، قلب انسان طی ۷۰ سال حدود ۲.۵ میلیون بار می تپد. گاهی طی دوره های انقباض و استراحت، عضله قلب نمی تواند این فشار و کشش بیش از حد را تحمل کند و آسیب می بیند. اگر سلول های ماهیچه قلبی(کاردیومیوسیت) بتوانند بوسیله سلول های مشتق از خود بدن ترمیم شوند، فرایند بهبودی بیماران افزایش می یابد اما تولید سلول های قلبی نیازمند فرایند دقیقی است که برای هر فرد باید به صورت اختصاصی و تخصصی انجام پذیرد.
دکتر پورشهيد سعيد آبادی و همکارانش در دانشگاه میشیگان آمریکا در تحقیق اخیر خود نشان داده اند که چگونه کاردیومیوسیت های رشد یافته در محیط مشابه محیط قلبی سریع تر بالغ می شوند و عملکرد قلبی را بهبود می بخشند و در نتیجه احتمال رد پیوندشان بوسیله بدن بیمار نیز به حداقل می رسد.
آن ها از سلول های بنیادی پرتوان القایی که پتانسیل تمایزی بسیار بالایی دارند برای تولید این کاردیومیوسیت ها استفاده کرده اند. امروز فرآیند کشت کاردیومیوسیت ها معمولا در مجموعه های دو بعدی(ظروف کشت آزمایشگاهی) صورت می گیرد، ولی نکته ای که وجود دارد اهمیت بالای محیط رشد سلول ها در تکوین سلول ها است؛ بنابراین شبیه سازی محیط واقعی قلب که در آن فشار یا نیرو های تخصصی به کاردیومیوسیت ها وارد می شود، می تواند منجر به افزایش تولید کاردیومیوسیت های بالغ شود. باید توجه داشت که یکی از محدودیت های اصلی در سلول درمانی قلب، عدم تولید سلول های بالغ و کاملا دارای عملکرد است.
در این مطالعه محققان ساختار های سه بعدی را به صورت قالب طراحی کرده اند که محیط رشد سلول های قلبی درون بدن را شبیه سازی می کند.
ویژگی های بیومکانیکی این بستر از نظر ویژگی هایی مانند فشار یا استحکام کاملا شبیه محیط قلبی است. ترکیب سیگنال های بیوشیمیایی و بیومکانیکی منجر به تقویت تمایز و بلوغ کاردیومیوسیت ها می شود. طراحی این بستر در مقیاس های میکرو و کمتر از میکرو صورت گرفت، استفاده از این ساختار در ساخت بستر منجر به تغییراتی در اسکلت سلولی و شکل هسته سلول ها شد که روی بیان ژن های مرتبط نیز تاثیر گذاشت. این ساختار به خوبی شرایط را برای تولید کاردیومیوسیت های بالغ هموار کرد. از آن جایی که کاردیومیوسیت های قلبی دارای ارتباطات الکتریکی با یکدیگر هستند، گام بعدی مطالعه ایجاد تحریک الکتریکی بین سلول ها روی ساختار خواهد بود.
دکتر پور شهيد سعيد آبادی و همکارانش امیدوارند که با تولید کاردیومیوسیت های بالغ و دارای عملکرد، بتوانند گام مهمی در جهت سلول درمانی های موفق با هدف درمان قلب های آسیب دیده بردارند.
انتهای پیام