دانشمندان برای نخستین بار، برف کهکشانی را اطراف یک ستاره دور از منظومه شمسی شناسایی کردند.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، حرارت ستارگان جوان معمولا از منجمد شدن مولکول‌های آب تا شعاع ۴۵۰ میلیون کیلومتری آن‌ها جلوگیری می‌کند، اما ورای این نقطه، آب متراکم شده و لایه‌هایی از یخ را بر روی ذرات تشکیل می‌دهد. به این ناحیه “مرز برفی” گفته می‌شود.
از آنجایی که مرز برفی معمولا در فاصله نزدیکی از ستاره قرار دارد، ستاره‌شناسان تاکنون نتوانسته بودند آن را بطور مستقیم مشاهده کنند. انفجار خشونت‌آمیزی از درخشندگی و حرارت در ستاره اوریونیز V883 باعث افزایش شدید گرمای دیسک آن شده و مرز برفی آب را به فاصله دورتری از حد معمول فرستاد که باعث می‌شد دانشمندان شانس مشاهده مستقیم آن را پیدا کنند.
محققان آرایه میلی‌متری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) در سحرای شیلی توانستند این تصویر را از تلسکوپ رادیویی ثبت کنند که یک ستاره درخشان را با دیسکی نارنجی رنگ و یک دامنه تاریکتر که همان حلقه برف است، نشان می‌دهد.
ستاره اوریونیز V883 در حدود ۱۳۵۰ سال نوری از زمین فاصله داشته و ۳۰ درصد از خورشید بزرگتر است.
به گفته محققان، توزیع یخ آب در اطراف ستاره برای شکل‌گیری سیارات از اهمیت زیادی برخوردار است. این امر در منظومه شمسی باعث شکل‌گیری حیات در زمین شده است.
ستاره‌شناسان از کشف این مرز برفی بسیار هیجان‌زده هستند زیرا ممکن است به درک بهتری از چگونگی شکل‌گیری سیارات در اطراف ستارگان جهان کمک کند. بخش صخره‌ای دیسک ستاره‌ای به شکل‌گیری سیاراتی مانند مریخ و زمین کمک کرده و جهان‌های گازی مانند مشتری و زحل در دامنه‌های برفی آن شکل گرفته‌اند.
این یافته‌ها در مجله نیچر منتشر شده است.
انتهای پیام