یک پژوهش جدید که توسط دانشمندان در دانشگاه کرنل انجام شده نشان می‌دهد که حیات در بزرگترین قمر زحل موسوم به “تیتان” چیزی فراتر از مرزهای ماهیت شیمیایی مبتنی بر آب است.
به گزارش دیده‌بان علم ایران محققان این پژوهش به بررسی هیدروژن سیانید در جو این سیاره پرداخته و دریافتند که این ماده می‌تواند یک کلید شیمیایی پروبیوتیک احتمالی باشد.
مطالعات قبلی نشان می‌دهد که سیانید موجود در سطح تیتان می‌تواند برای تشکیل زنجیره‌های طولانی یا پلیمرهایی که یکی از آنها “پلیمین” نام دارد از خود واکنش نشان دهد.
به نوشته زی‌نیوز، در حال حاضر محققان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری و داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای کاسینی و هویگنس نشان داده‌اند که پلیمین تحت شرایط زیست‌محیطی سرد شبه تیتان انعطاف‌پذیر بوده و می‌تواند انرژی خورشید را جذب کند و به یک کاتالیزور برای حیات تبدیل شود.
تیتان یک مکان بسیار سرد است و سطح آن به جای آب از متان مایع و اتان پر شده است .جو این قمر متراکم و مه آلود بوده و پر از نیتروژن و متان است. هنگامیکه نور خورشید به این فضای سمی واکنش نشان می‌دهد، سیانید هیدروژن تولید می‌شود.
محققان این پژوهش از این شرایط در کره زمین استفاده کرده و آزمایش‌های علمی خود را در دمای اتاق و شرایط محیط انجام دادند، اما نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که تیتان مکانی کاملا متفاوت از زمین است.
در نهایت با وجود تمام تفاوت‌ها، تیتان و کره زمین ویژگی‌های مشترک بسیار زیادی با یکدیگر دارند. تیتان آب و هوای به ظاهر نامساعدی دارد اما مانند زمین دارای دریاچه، رودخانه و دریا است که این مایعات به شکل باران فرود آمده و از طریق فرسایش بر زمین‌شناسی این قمر تاثیر می‌گذراند.
انتهای پیام