وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات تصمیم گیری درباره شیوه بهره برداری از ماهواره «مصباح» را به زمان بازگشت این ماهواره به ایران، موکول کرد.
به گزارش دیده بان علم ایران دکتر محمود واعظی درباره وضعیت ماهواره مصباح گفت: ساخت ماهواره مصباح ۱۴ سال پیش توسط متخصصان ایرانی آغاز شد و حدود ۱۰ سال پیش کار ساخت این ماهواره به پایان رسید.
وی ادامه داد: در دولت گذشته متاسفانه بدون تحقیقات و در شرایطی که کشور در آن زمان قرار داشت این ماهواره بدون تضمین های لازم از کشور خارج و به کشور ایتالیا برای پرتاب ارسال شد.
واعظی با بیان اینکه ماهواره مصباح در ایتالیا دچار مشکلاتی شد و عملا از برنامه پرتاب کنار گذاشته شد، تاکید کرد : ماهواره ها به خصوص ماهواره هایی از این نوع سنجشی آزمایشی هستند، باید مراحلی را طی کنند تا به مرحله پرتاب برسند و اطلاعات آنها به زمین مخابره شود تا متخصصان مرحله بعدی آن را بسازند و این مرحله طولانی شد و در همان دولت تصمیم گرفتند که ماهواره مصباح ۲ را بسازند و اقدامات دیگری هم انجام شد.
دکتر واعظی تصریح کرد : بعد از این اقدامات و در این دولت ما نیز، ماهواره دیگر سنجشی را که بسیار پیشرفته تر از ماهواره مصباح بود با پرتابگرهای بومی ساختیم.
وی با اشاره به مذاکراتی که در این زمینه از طریق وزارت خارجه داشته ایم، گفت: در این مذاکرات همواره برگرداندن ماهواره مصباح را پیگیری کردیم تا بعد از برگشت این ماهواره به داخل کشور امکان بهره برداری از این ماهواره را بررسی کنیم، که هنوز موفق به برگرداندن ماهواره نشدیم؛ اما ناامید نشده و در تلاشیم تا بتوانیم این کار را انجام دهیم.
وزیر ارتباطات درباره مطرح شدن بازگشت ماهواره مصباح و انتقال آن به موزه گفت : در این باره زمانی می توانیم تصمیم بگیریم که ماهواره به داخل کشور برگردد و متخصصان و سازندگان این ماهواره بررسی کنند که از نظر فنی با توجه به اینکه بعد از مصباح چند ماهواره سنجشی ساخته شده است آیا صرف هزینه بالا برای این ماهواره درست است یا خیر.
وی تصریح کرد : امکان دارد قطعات این ماهواره و یا بخش هایی که مورد تست قرار نگرفته است را با ماهواره سنجشی در حال ساخت که بیش از ۸۰ تا ۹۰ درصد آن انجام شده است، تلفیق و به فضا پرتاب کنیم.
واعظی اعلام کرد : سیاست ما این است که از هر کاری که قبلا در هر دولتی توسط متخصصان و دانشمندان ما انجام شده است حداکثر بهره را ببریم که به هدف ساخت ماهواره سنجشی بومی برسیم.
انتهای پیام