محققان دانشگاه پرینستون آمریکا در پی یک مطالعه متوجه شدند که برخلاف تصورات قبلی، آناتومی صوتی میمون ها قادر به ایجاد گفتار قابل فهم همچون انسان ها است، اما توانایی مغزی مورد نیاز برای صحبت کردن را ندارند.
به گزارش دیده‌بان علم ایران بر این اساس، ناتوانی میمون ها در صحبت کردن به دلیل تفاوت هایی است که در ساختار مغزی وجود دارد؛ این امر نشان می دهد گفتار انسان ناشی از تکامل منحصر به فرد است و به تفاوت های آناتومیک مرتبط با آواسازی میان انسان ها و پستانداران ارتباطی ندارد.
دکتر آصف غضنفر، استاد فیزیولوژی دانشگاه پرینستون و از محققان این طرح گفت: ناتوانی میمون ها در صحبت کردن را نمی توان به آناتومی صوتی آنها ارتباط داد بلکه این موضوع به ساختار مغزی این حیوانات باز می گردد.
گفتار در انسان از یک منبع صوت تولید شده از حنجره نشات می گیرد که به واسطه موقعیت های مختلف مولفه های آناتومی آوایی مانند لب ها و زبان تغییر می کند.
براساس یافته های این بررسی که نتایج آن در مجله Science Advances منتشر شده میمون ماکاک اگر دارای توانایی عصبی برای صحبت کردن بود، می توانست با دستگاه صوتی خود هر پنج حرف صدادار و حتی جملات کامل را به صورت قابل فهم ادا کند.
به گفته تور جان برگمن، استادیار روانشناسی و محیط زیست و زیست شناسی تکاملی در دانشگاه میشیگان، یافته های این تحقیق می‌تواند به شناسایی دقیق تر منشأ گفتار انسانی کمک کند.
انتهای پیام